കലകളുടെ സംഗീതമെല്ലാം ആസ്വാദ്യമെന്നറിയിച്ച ദേശീയ ഗോത്രകലോത്സവം.

വാമൊഴിപ്പാട്ടുകളും കൈവേലകളും രംഗകലകളുമുള്ള ആദിവാസി കലാസമ്പത്ത് പൊതുസംസ്‌കാരികധാരക്ക് അപരിചിതമാണ്. പൊതുസംസ്‌കാരത്തിന്റെ കലാകേന്ദ്രങ്ങളിലൊന്നും കടന്നുവരാത്ത സംസ്‌കൃതിയാണ് ഗോത്രകല. വരേണ്യസംസ്‌കാരത്തിന്റെ അകത്തളങ്ങളില്‍ നടക്കുന്ന കെട്ടുകാഴ്ചകള്‍ കേരളത്തിന്റെ കലാപാരമ്പര്യമാണെന്ന് കൊട്ടിഘോഷിക്കുമ്പോള്‍ വനങ്ങളില്‍ ഇപ്പോഴും നിശ്ശബ്ദമായി ഗോത്രകലകള്‍ ചുവടുവയ്ക്കുന്നുണ്ട്.
            പ്രകൃതിയില്‍ നിന്നകന്നിട്ടില്ലാത്ത, എന്നും അവഗണനമാത്രം വിധിക്കപ്പെട്ട ഒരു ജനതയുടെ പാരമ്പര്യവും  അവയുടെ അര്‍ത്ഥപ്പൊരുളും കണ്ടെത്താനുള്ള ശ്രമമാണ് സംസ്ഥാന സാംസ്‌കാരിക വകുപ്പിന് കീഴിലെ ഫോക്‌ലോര്‍ അക്കാദമിയും തഞ്ചാവൂര്‍ ആസ്ഥാനമായ സൗത് സോണ്‍ കള്‍ച്ചറല്‍ സെന്റ്റും നിലമ്പൂര്‍ നഗരസഭയും  ചേര്‍ന്ന് മൂന്ന് ദിവസങ്ങളിലായി സംഘടിപ്പിച്ച ദേശീയ ആദിവാസി കലോത്സവം.നിലമ്പൂരില്‍ വെച്ച്് നടത്തിയ പ്രസ്തുത കലോത്സവം വിവിധങ്ങളായ ഗോത്രകലകളിലേക്ക് വാതില്‍തുറക്കുന്ന ഒന്നായിരുന്നു.ഏഴ് സംസ്ഥാനങ്ങളില്‍ നിന്നുള്ള ആദിവാസി കലാകാരന്മാരാണ് തങ്ങളുടെ ഗോത്രങ്ങളുടെ പൈതൃകവും സംസ്‌കാരവും വേദിയില്‍ പകര്‍ന്നാടിയത്. മൃഗങ്ങളെ ചുട്ടുതിന്നും കായ്ക്കനികള്‍ ഭക്ഷിച്ചും കഴിഞ്ഞ കാലത്തിന്റെ ജീവിതതാളമായിരുന്നു കലകളുടെ ഉള്ളടക്കം. ഇന്ന് ടെലിവിഷന്‍ ചാനലുകളിലും  സ്‌കൂള്‍ കലോത്സവേദികളിലും അപ്രത്യക്ഷമായ ഗോത്രകലകള്‍ കാണികള്‍ക്ക് അപൂര്‍വമായ ദൃശ്യാനുഭവമായിരുന്നു പകര്‍ന്ന് നല്‍കിയത്.ഓരോ ജനവിഭാഗത്തിന്നും അവരുടേതായ കലകളും സംസ്‌കാരവും ഉണ്ട് എന്ന പ്രാഥമിക വിവരത്തിന് അലങ്കാരം ചാര്‍ത്തുന്നതായിരുന്നു ഗോത്രകലകളെ അറിഞ്ഞുള്ള മൂന്ന് ദിനരാത്രിങ്ങള്‍.
        ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം തങ്ങളുടെ ജീവിതം ഭീക്ഷണിയിലാണെന്ന സന്ദേഷമാണ് കലകളിലൂടെ അവര്‍കോറിയിട്ടത്. പൂര്‍വികരുടെ ജീവിതത്തിന്റെ നോര്‍രേഖകള്‍ ഓരോ കലാരൂപങ്ങളിലും കാണാനായി,ആന്ധ്രപ്രദേശിന്റെ ഗുസാഡി നൃത്തം, തമിഴ്‌നാടിന്റെ ധോഡ നൃത്തം, ഛത്തീസ്ഗഡിലെ ഗൗര്‍മറിയനൃത്തം, അട്ടപ്പാടിയുടെ ഇരുളനൃത്തം, കാസര്‍ഗോഡിലെ മുളംചെണ്ട, വയനാടിന്റെ ഗോത്രമൊഴി നാടന്‍പാട്ടുകള്‍ നാടന്‍കലകള്‍ എന്നി ഗോത്രകലകള്‍ വേദിയില്‍ അരങ്ങേറി.

'മത്തി' മുതല്‍ 'കാണി' വരെ

.

ജിനോ ജോസഫ് എന്ന കലാകാരനെ മലയാളി തിരിച്ചറിയാന്‍ തുടങ്ങുന്നത് 'മത്തി' എന്ന നാടകത്തിലൂടെയാണ്, 2013 ല്‍ മികച്ച നാടകാവതരണത്തിനും മികച്ച രചന, മികച്ച രണ്ടാമത്തെ നടന്‍ എന്നീ പുരസ്‌കാരങ്ങള്‍ ഏറ്റുവാങ്ങി. വീണ്ടും നാടക പ്രേക്ഷകര്‍ക്ക് പുതുമ സൃഷ്ടിച്ചു കൊണ്ട് കഴിഞ്ഞ സെപ്തംബര്‍ 26-ാം തിയ്യതി തൃശൂര്‍ കേരളസംഗീത നാടക അക്കാദമി സംഘടിപ്പിച്ച സംസ്ഥാന അമേച്വര്‍ നാടക മത്സരത്തില്‍ 'കാണി' എന്ന നാടകത്തിന് മികച്ച രണ്ടാമത്തെ നാടകാവതരണത്തിനും രചനക്കും നടനുമുള്ള പുരസ്‌ക്കാരങ്ങള്‍ കരസ്ഥമാക്കി.

നാടകങ്ങള്‍ അപ്രത്യക്ഷമാകുന്ന  ഈ രംഗത്ത് നൂതനമായ ആവിഷ്‌കാര സ്വാതന്ത്രങ്ങള്‍ കണ്ടെത്താന്‍ ശ്രമിക്കുകയാണ് ഇരിട്ടി സ്വദേശിയും വയനാട് പഴശ്ശിരാജ കോളേജിലെ മാധ്യമപഠന വിഭാഗ അധ്യാപകനുമായ ഇദ്ദേഹം. നാടകപ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെക്കുറിച്ചും ഈ രംഗത്തെ പ്രവര്‍ത്തന പരിചയങ്ങളും അനുഭവങ്ങളും  പങ്കുവെക്കുന്നു.
 
? കലാപാരമ്പര്യമുള്ള കുടുംബ പാശ്ചാത്തലത്തില്‍ നിന്നല്ല വരുന്നത്. എന്നിട്ടും ഇന്ന് സംസ്ഥാന അമേച്ച്വര്‍ നാടക വേദികളില്‍ വരെ എത്തി നില്‍ക്കുന്നു.

     എന്റെ ഉള്ളില്‍ എങ്ങനെയാണ് നാടകം ഉണ്ടായത് എന്നത് എനിക്കിപ്പോഴും അറിയില്ല. ഞാന്‍ വളരെ ഉള്‍വലിഞ്ഞ, ആരോടും ഇടപഴകാത്ത ഒരു വ്യക്തിയായിരുന്നു. എന്നാല്‍ ഇന്ന് ആളുകളെ കണ്‍ട്രോള്‍ ചെയ്യുന്നു. വേദിയില്‍ സംസാരിക്കുന്നു. എനിക്ക് തന്നെ അദ്ഭുതെ തോന്നാറുണ്ട്. സ്‌കൂളില്‍ പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് കലോത്സവങ്ങളില്‍ സ്വന്തമായി നാടകത്തിന് രചനയും സംവിധാനവും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.  ആദ്യമായി സംവിധായകന്റെ കീഴില്‍ നാടകത്തില്‍ അഭിനയിക്കുന്നത് ഹയര്‍സെക്കന്റിയില്‍ പഠിക്കുമ്പോഴാണ്. ഗൗരവമായി നാടകത്തില്‍ അഭിനയിക്കുന്നത് ഞാന്‍ അശോകേട്ടന്‍ എന്ന് വിളിക്കുന്ന അശോകന്‍ കതിരൂരിന്റെതാണ്(കൂത്ത് പറമ്പ് നാടക സംവിധായകന്‍). അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൂടെ നിന്നിട്ടാണ് നാടകത്തിന്റെ എല്ലാ തലങ്ങളെക്കുറിച്ചും മനസിലാക്കുന്നത്. തെരുവു നാടകത്തിലൂടെയാണ്  ജനങ്ങള്‍ എന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്. സംസ്ഥാന അമേച്വര്‍ നാടക മത്സരത്തിലേക്ക് രണ്ട് നാടകങ്ങളെ അയച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നുള്ളു. അത് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുകയും അവാര്‍ഡിന് അര്‍ഹനാക്കുകയും ചെയ്തു. അതില്‍ വളരെ സന്തോഷമുണ്ട്.

?  പൊറോട്ട ,മാങ്ങാണ്ടി., മത്തി, കാണി തുടങ്ങിയ നാടകങ്ങളുടെ പേരുകള്‍ വളരെ വ്യത്യസ്തത പുലര്‍ത്തുന്നു. 

നാടകം ആ പേര് ആവശ്യപ്പെടുന്നുണ്ട് എന്നതാണ്. പേരുമായി കൃത്യമായി ബന്ധമുള്ള വിഷയമാണ് നാടകം കൈകാര്യം ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. നാടകത്തില്‍ പേര് ആകര്‍ഷണമുണ്ടാക്കുന്ന ഘടകമാണ്. ആധുനിക കാലഘട്ടത്തില്‍ നാടകം കാണാന്‍ ജനങ്ങളെ ആകര്‍ഷിക്കുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്‌തേ പറ്റൂ. നമുക്ക് ഒരു കാര്യം ജനങ്ങളോട് പറയണമെങ്കില്‍ അതില്‍ കൃത്യമായ ചേരുവകള്‍ വേണം. അല്ലാതെ നാടകം വന്ന് കാണൂ എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ആരും വരില്ല. പ്രേക്ഷകരെ പിടിച്ചിരുത്തണം. നാടകം ഒരു വിനോദം  കൂടിയാണ്.
?  പ്രേക്ഷകരുമായുള്ള നേരിട്ട ഇടപഴകലുകള്‍ പൊറോട്ട, മത്തി, കാണി തുടങ്ങിയ നാടകങ്ങളില്‍ വ്യക്ത്മാണ്.

      അത് നാടകത്തിന് മാത്രം സാധ്യമായ പ്രത്യേകതയാണ്, പ്രേക്ഷകരും അഭിനയിക്കുന്നവരും തമ്മിലുള്ള ഇടപെടലുകള്‍. നമ്മുടെ ഇടയിലുള്ള ആളുകളാണിതെന്ന ഫീലിംഗ്്് കിട്ടാനാണ്്് ഇങ്ങനെയൊരു സാധ്യത ഉപയോഗിക്കുന്നത്.

 ?. സംസ്ഥാന നാടക അമേച്വര്‍ മത്സരത്തില്‍ 2013 ല്‍ മത്തി, 2014 ല്‍ കാണി തുടങ്ങിയ നാടകങ്ങള്‍ക്ക് തുടര്‍ച്ചയായി നിരവധി അവാര്‍കള്‍ ലഭിച്ചു. അവാര്‍ഡുകളെ എങ്ങനെയാണ് കാണുന്നത്.
         ഇത് പ്രതീക്ഷയുണ്ടാക്കുന്നതാണ്. മത്സരങ്ങള്‍ക്കു വേണ്ടി ആദ്യമായി അയക്കുന്ന രചന 'മത്തി'യാണ്. അതു പോലെ രണ്ടാമതായി അയക്കുന്ന രചന 'കാണി'യാണ്. ഈ രണ്ട് നാടകവും സംസ്ഥാന അമേച്വര്‍ നാടക അക്കാദമി സെലക്ട്  ചെയ്യുകയും അവക്ക് അവാര്‍ഡ് കിട്ടുകയും ചെയ്തതില്‍ സന്തോഷമുണ്ട്

?  ചുറ്റും നടക്കുന്ന നിര്‍ണായകമായ പ്രശ്‌നങ്ങളോടുപോലും പ്രതികരിക്കാത്ത കേവലം കാണികളായി സമൂഹം മാറിപോകുന്നതിനെപറ്റി താങ്കളുടെ നാടകം സംസാരിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ. കാണി എന്ന നാടകത്തില്‍ ഈ വിഷയത്തില്‍ ദൃശ്യാവിഷ്‌ക്കരിക്കാന്‍ എന്തായിരുന്നു പ്രചോദനം

   കാണികള്‍ പ്രതികരിക്കണം, എന്തു കൊണ്ട് പ്രതികരിക്കുന്നില്ല എന്നത് മാത്രമല്ല വിഷയം. ഈ വിഷയത്തിന് അത്ര പുതുമയുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നില്ല.  ഇത് എല്ലാ കാലഘട്ടത്തിലും പ്രസക്തമായ വിഷയമാണ്. ഓരോ കാലഘട്ടത്തിലും പ്രതികരിച്ച കാണികളാണ് ശക്തമായി സമരം ചെയ്യുകയും വിപ്ലവങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കുകയും ചെയ്തത്. മുഴുവന്‍ കാണികളും ഒരുമിച്ച് പ്രതികരിച്ചാല്‍ ഒരു നാടകക്കാരനും നില്‍ക്കാന്‍ കഴിയില്ല. ജനാധിപത്യ വ്യവസ്ഥിതിയില്‍ ജീവിക്കുന്ന നമ്മള്‍ ജനാധിപത്യം ജനങ്ങള്‍ക്ക് കൂടെ ഇടമുള്ള സാധനമാണോ എന്ന് തിരിച്ചറിവ് വേണം.

 ?  2012  ല്‍ മലപ്പുറത്ത് വെച്ച് നടന്ന സ്‌കൂള്‍ യുവജനോത്സവത്തില്‍ താങ്കള്‍ എഴുതി സംവിധാനം ചെയ്ത പൊറോട്ട എന്ന നാടകം ഒന്നാമതെത്തി. ഇന്നത്തെ വിദ്യാഭ്യാസ പരിഷ്‌കരണമാണോ ഈ നാടകം കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത്.

    പലപ്പോഴും തോന്നിയിട്ടുണ്ട് ഒരു അദ്ധ്യാപകനായി നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ നമ്മുടെ ഉള്ളിലെ അദ്ധ്യാപകനായ മനുഷ്യന്‍ ചെയ്യാന്‍ ആഗ്രഹിക്കാത്ത കാര്യങ്ങളാണ് ചെയ്യേണ്ടി വരുന്നത്. ചുരുങ്ങിയ കാലം കൊണ്ട് ഒരദ്ധ്യാപകന് എത്രത്തോളം കുട്ടികളിലേക്ക് എത്തുവാന്‍ കഴിയുമെന്നറിയില്ല. വിദേശികളാണ് ഇവിടത്തെ വിദ്യാഭ്യാസം കൊണ്ടു വന്നത്. അത് നല്ല കാര്യമാണ്. പക്ഷേ ഇന്ന് പൊറോട്ട പോലെയാണ് വിദ്യാഭ്യാസം. അടിച്ചും പരത്തിയും കുഴച്ചും ഉണ്ടാക്കുന്നു. പൊറോട്ട കഴിക്കാന്‍ പാടില്ല എന്ന് നമുക്കറിയാം. എങ്കിലും നമ്മള്‍ അത് കഴിക്കും.  ഓരോ മന്ത്രിസഭയും അധികാരത്തില്‍ വരുമ്പോള്‍ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ അഴിച്ച് പണി നടത്തുന്നത് വിദ്യാഭ്യാസത്തിലാണ്.

?  ഷോട്ട് ഫിലിം, നാടകം, തെരുവ് നാടകം തുടങ്ങിയ വേദികളിലൂടെ സമൂഹത്തിലെ പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ താങ്കള്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഇതില്‍ ഏതാണ് കാര്യങ്ങള്‍ ജനങ്ങളിലേക്ക്്് എത്തിക്കാനുള്ള ഏറ്റവും നല്ല ഉപാധിയായി തോന്നിയത്..

  ഏതു മീഡിയ ഉപയോഗിച്ച് കഴിഞ്ഞാലും ഓരോ കാര്യം പറയേണ്ടത് പല തരത്തിലുള്ള ജനങ്ങളോടാണ്. അതിന് വ്യത്യസ്തമായ മീഡിയകള്‍ തന്നെ വേണം. ഇതില്‍ നാടകം, പത്രം എന്നിങ്ങനെയുള്ളവയെ ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നവര്‍ വ്യത്യസ്തമാണ്. അതിനെ അതിന്റെ മീഡിയക്ക്് വിട്ടു കൊടുക്കുക എന്നതാണ് കാര്യം. എല്ലാ കാര്യവും എല്ലാ മീഡിയകളില്‍ക്കൂടി ഉള്‍ക്കൊള്ളിക്കുവാന്‍ കഴിയില്ല. ഇതിന് പറ്റിയ മീഡിയ തെരെഞ്ഞെടുക്കുക എന്നതിലാണ് കാര്യം.
   
 ?  നാടകത്തിലും സിനിമയിലും പലപ്പോഴും പലതരം പ്രതിസന്ധികള്‍ കാരണം പാതി വഴിക്ക്്്് നിര്‍ത്തേണ്ടി വരാറുള്ളതായി  അറിയാം. വെളിച്ചം കാണാത പോയ സൃഷ്ടികള്‍ ഉണ്ടോ

       ഒരു നാടകവും പാതിയിലുപേക്ഷിക്കേണ്ടി വന്നിട്ടില്ല എന്നതാണ് സത്യം. അതിനെ പ്രാര്‍ത്ഥനാ പൂര്‍വ്വം തന്നെയാണ് കാണുന്നത്. ഓരോ നാടകത്തിനും മുമ്പ് നാടകത്തില്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്ന എല്ലാവരെയും ചേര്‍ത്ത് നാടക ക്യാമ്പ് നടത്താറുണ്ട്. അതില്‍ തന്നെ മാനസികമായും പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ ഉണ്ടാവാറുണ്ട്. അത് ഇപ്പോള്‍ മത്തി, കാണി ആയാല്‍പ്പോലും. പക്ഷേ അത് തരണം ചെയ്ത് വേദിയിലവതരിപ്പിക്കുമ്പോള്‍ അതിന്റേതായ സുഖമുണ്ട്.

?  ഏകാംഗാഭിനയം ഇന്ന് വേദികളില്‍ നടന്ന് വരുന്നു. പ്രേക്ഷകര്‍ ഒറ്റയാളിന്റെ അഭിനയത്തിന് കാണികളാവുന്നു, ഇതിനെപ്പറ്റി.

 സോളോഡ്രാമ ചെയ്യാമെന്നുള്ള ആലോചനകള്‍ മനസിലുണ്ട്. ഇതിനായ് ആളുകള്‍ സമീപിക്കാറുമുണ്ട്്്. സോളോഡ്രാമകള്‍ എപ്പോഴും മോണോ ആക്ടുകളായി മാറുന്നു എന്നതാണ്. കൊണ്ട്്് നടക്കാന്‍ പറ്റുന്ന
നാടകം എന്ന രീതിയില്‍ സോളോഡ്രാമയെ സമീപിക്കാന്‍ പറ്റില്ല. നാടകത്തിന്റെ എല്ലാ ചേരുവകളും അതിലുണ്ടാവണം. കേരളത്തില്‍ കൊട്ടിയാഘോഷിച്ച സോളോഡ്രാമകള്‍ ഒന്നും അപാരമായ സാധ്യതകളായി കാണന്നില്ല.

?  നാടക രചന, അഭിനേതാക്കളെ തെരെഞ്ഞെടുക്കല്‍, പരിശീലന സംവിധാനം തുടങ്ങിയ പ്ര്രകിയകളില്‍ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ പ്രതിസന്ധിയുണ്ടാക്കുന്ന മേഖല എതാണ്? 

 ഞാന്‍ നാടക രചയിതാവാണെന്ന് സ്വയം തോന്നിയിട്ടില്ല. അതിന്റെ കാരണം മത്തി, കാണി എന്നീ രണ്ട് നാടകങ്ങള്‍ക്ക് മാത്രമേ മുന്‍കൂട്ടി രചന നടത്തിയിട്ടൊള്ളു. മറ്റ് പല നാടകങ്ങളുടേയും രചന മനസിലാണ് നടക്കു ന്നത്. സാഹചര്യമനുസരിച്ച് പരിശീലന വേളയില്‍ ഡയലോഗ് രൂപപ്പെടുത്തുകയാണ് ചെയ്യാറ്. റിഹേഴ്‌സല്‍ തുടങ്ങി നാടകം ഫസ്റ്റ് സ്റ്റേജില്‍ കളിക്കുന്നത് വരെ എനിക്കേറ്റവും പ്രതിസന്ധി ഘട്ടമാണ്.

?   സിനിമയുടെ വമ്പിച്ച സ്വീകാര്യതയും കടന്ന് കയറ്റവും നാടകങ്ങളുടെ വേദികള്‍ക്ക് കുറവ് വരുത്തുന്നുണ്ടോ

സിനിമയല്ല നാടകത്തെ ബാധിച്ചത്. നാടകം പിന്നോട്ട് പോവാന്‍ കാരണം നാടകം തന്നെയാണ്. വേറെ ഒരു മീഡിയ അല്ല മറ്റൊരു മീഡിയയെ നശിപ്പിക്കുന്നത്. ഇപ്പോള്‍ നാടകത്തിന് പ്രതീക്ഷാബഹമായ തിരിച്ച് വരാവാണ് ഉണ്ടായിരിക്കുന്നു എന്നതാണ് മനസിലാക്കുന്നത്.
 

എഴുന്നേല്‍ക്കൂ,മുന്നോട്ടു നടക്കൂ...

 
     കുനിഞ്ഞ ശിരസ്സല്ല, ഒരിക്കലും കുനിയാത്ത ശിരസ്സാണ് പെണ്ണിന്റെ കുലീനതയെന്ന് നിതാന്തജാഗ്രമായ അറിവിലൂടെയും മാനവികബോധത്തിലൂടെയും കര്‍മ്മ ശേഷിയിലൂടെയും ലോകത്തിന് തെളിയിച്ച് കൊടുത്ത വാംഗാരി മാതായ് കെനിയയിലെ നയേരിയില്‍ 1940 ഏപ്രില്‍ 1 ന് ജനിച്ചു. പൂര്‍വ്വമധ്യ ആഫ്രിക്കന്‍ രാജ്യങ്ങളില്‍ നിന്നും ഡോക്ടറേറ്റ് ബിരുദം നേടിയ ആദ്യ വനിത. ഇരു ആഫ്രിക്കന്‍ ഭൂഖണ്ഡത്തില്‍ കെനിയയുടെ പര്‍വ്വത പുത്രിയായി പ്രകൃതിയോടിണങ്ങി വളര്‍ന്ന ഒരു ഗോത്രവര്‍ഗ്ഗ പെണ്‍കുട്ടി എങ്ങനെ കൊടുമുടിയോളം വളര്‍ന്നു എന്ന് വായിച്ചറിയുന്നത് നവ്യാനുഭവം തന്നെയാണ്.
     ഭാഷയെ, ദേശത്തെ, സംസ്‌കാരത്തെ എല്ലാം വെട്ടിമുറിച്ചുകൊണ്ട് തങ്ങളുടെ നിത്യഹരിത സമൃദ്ധിയെയും നന്മകളെയും ചൂഷണം ചെയ്ത അധീന ശക്തികള്‍ക്കെതിരെ മനുഷ്യശക്തിയുടെ മഹാദുര്‍ഗ്ഗം പണിയാന്‍ ഒരു സ്ത്രീക്ക് എങ്ങനെ കഴിഞ്ഞു എന്ന് ഞാന്‍ അമ്പരന്നു. ഭയത്തിനോ അനിശ്ചിതത്വത്തിനോ ഇടം നല്‍കാത്ത സാഹചര്യങ്ങളിലാണ് അച്ഛന്‍ മുട്ടാജുഗിയും അമ്മ വഞ്ചിരുകിബിച്ചേറയും വാംഗാരിയെ വളര്‍ത്തിയത്. പഴയകാലം നാടു നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കാലത്താണ് വാംഗാരിയുടെ ജനനം. 1800ന്റെ അവസാനത്തില്‍, ഈ കാലങ്ങളില്‍ യൂറോപ്പിന്റെയും ബ്രിട്ടന്റെയും അധിനിവേശ കാലമാണ്. കിക്കുയുകള്‍ക്ക് അവരുടെ സ്വന്തം സംസ്‌കാരം തന്നെ നഷ്ടമായി. ഗോത്രങ്ങള്‍ വിഭജിക്കപ്പെട്ടു. കിക്കുയുക്കള്‍ ഉടയാടകള്‍ അണിയുന്നതിലും ചമയുന്നതിലും അന്നം കഴിക്കുന്നതിലും പാട്ടുപാടുന്നതിലും ആടുന്നതിലും വലിയ മാറ്റങ്ങളുണ്ടായി. തനത് സംസ്‌കാരത്തിന്റെ അടയാളങ്ങള്‍ തിടുക്കത്തില്‍ തുടച്ചുമാറ്റപ്പെട്ടു. തിന ചോളത്തിന് വഴി മാറിക്കൊടുത്തു. കിക്കുയുക്കള്‍ക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട പാനീയമായിരുന്ന തിനക്കണി ചായയ്ക്ക് വഴിമാറിക്കൊടുത്തു. പാടത്ത് വിളയുന്ന ധാന്യങ്ങള്‍ക്ക് മാറ്റം വന്നതോടെ പണിയായുധങ്ങളും അടുക്കള പാത്രങ്ങളും രൂപം മാറ്റി.
     അക്കാലത്തെ സ്‌കൂളുകളുടെ ഒന്നാന്തരം മാതൃകയായിരുന്നു വാംഗാരി മാതായുടെ സ്‌കൂള്‍. ചെളിക്കട്ട കൊണ്ടുള്ള ചുമരുകളും മണ്ണുതേച്ച നിലവും തകരം മേഞ്ഞ മേല്‍ക്കൂരയുമാണ് അതിനുണ്ടായിരുന്നത്. എല്ലാ വെള്ളിയാഴ്ചയും കുട്ടികള്‍ വീട്ടില്‍ നിന്നും വെണ്ണീറ് കൊണ്ടുവരും. പുഴയില്‍ നിന്ന് വെള്ളം കൊണ്ടുവന്ന് അതിലൊഴിക്കും. വെണ്ണീറ് കുഴമ്പു കൊണ്ട് തറയാകെ മെഴുകും. പൊടി അടിഞ്ഞുകൂടുന്നത് തടയാനും ഈച്ച പോലുള്ള ക്ഷൂദ്ര ജീവികളെ നശിപ്പിക്കാനുമായിരുന്നു ഈ ചടങ്ങ്. പ്രകൃതിയോട് ചങ്ങാത്തം കൂടുന്ന തരക്കാരിയായിരുന്നതു കൊണ്ട് കാട്ടിലും നാട്ടിലുമുള്ള വന്യജീവികളെ അവള്‍ പേടിച്ചില്ല. അമ്മ പറഞ്ഞു കൊടുത്ത ഉപദേശങ്ങള്‍ സ്വീകരിച്ചും അനുസരിച്ചും ജീവിച്ചു. വാംഗാരി എന്നാല്‍ 'പുലിയുടെ' എന്നാണ് അര്‍ത്ഥം. അതുകൊണ്ടുതന്നെ പുലികളെ വാംഗാരി ഭയപ്പെട്ടില്ല. കുട്ടിക്കാലത്തെ അനുഭവങ്ങളാണ് ഒരാളുടെ സ്വഭാവത്തെ വാര്‍ത്തെടുക്കുന്നത്. കാണുകയും കേള്‍ക്കുകയും അനുഭവിക്കുകയും തൊട്ടറിയുകയും മണക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ജീവിതത്തെ എങ്ങനെ വിവര്‍ത്തനം ചെയ്യുന്നു എന്നതിനെ ആശ്രയിച്ചായിരിക്കും ഒരാളുടെ വ്യക്തിത്വ രൂപീകരണം സാധ്യമാവുന്നത്.
പഠിക്കാന്‍ വാംഗാരിക്ക് ഏറെ ഇഷ്ട്ടമായിരുന്നു. ക്ലാസിനു പുറത്തു കളിച്ചു  തിമര്‍ക്കുന്ന പ്രകൃതക്കാരിയായ വാംഗാരിക്ക് ക്ലാസില്‍ അതീവശ്രദ്ധയോടെ ഇരിക്കാനും കാര്യങ്ങള്‍ ഗ്രഹിക്കാനും അസാമാന്യ കഴിവുണ്ടായിരുന്നു. അവള്‍ സെന്റ് സെസിലിയയില്‍ നാലു കൊല്ലം ചെലവഴിച്ചു. ഇംഗ്ലീഷ് അല്ലാതെ ആ സ്‌കൂളില്‍ മറ്റൊരു ഭാഷയും  സംസാരിക്കാന്‍ പാടില്ലായിരുന്നു. സംസാരിക്കുന്നവര്‍ക്ക്  ശിക്ഷ എന്ന നിലയില്‍ ഒരു മുദ്ര ധരിക്കേണ്ടതായിരുന്നു. ഞാന്‍ ഒരു മണ്ടിയാണ്? 'മാതൃഭാഷ സംസാരിക്കുന്നതിനിടെ ഞാന്‍ കയ്യോടെ പിടിക്കപ്പെട്ടു' എന്നാണ് അതില്‍ ഇംഗ്ലീഷില്‍ എഴുതിയിരുന്നത് ഒരു ദിവസം മുഴുവന്‍ ബാഡ്ജ് കുത്തിവരുന്നവര്‍ വൈകുന്നേരം പുല്ലുപറിക്കുകയോ മുറ്റമടിക്കുകയോ ചെടി നനയ്ക്കുകയോ വേണം. ഇവിടെ ഒരു ജനതയുടെ ആത്മാാഭിമാനത്തിനാണ്  ആഴത്തില്‍ ക്ഷതമേല്‍്കുന്നത്. സെന്റ്‌സെസിലിയിയിലെ വാംഗാരിയുടെ  ആദ്യത്തെ വര്‍ഷം അവസാനിക്കുന്നതിനുമുമ്പ് ബ്രിട്ടീഷുകാര്‍ക്കെതിരെ കലാപം പൊട്ടിപുറപ്പെട്ടു.
1964 സെപ്റ്റംബറില്‍ വാംഗായി ഫിറ്റ്‌സ് ബര്‍ഗ് സര്‍വ്വകലാശാലായില്‍ ചേര്‍ന്നു. ഫ്രൊഫസര്‍ ചാള്‍സ് തെഫിന്റെ കീഴില്‍ ജീവശാസ്ത്രത്തില്‍ പഠനം ആരംഭിച്ചു. പാറ്റകളുടെ പിറ്റുറ്ററി ഗ്രന്ഥിയുടെ തൊട്ടടുത്ത് തലച്ചോറില്‍ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന പിനിയല്‍ ഗ്രന്ഥിയെകുറിച്ച്് പഠിച്ചു. കൈകാര്യം ചെയ്യാന്‍ എളുപ്പമുള്ള ചെറിയതിത്തിരിപ്പക്ഷികളിലും പരീക്ഷണം നടത്തി. ഭ്രൂണശാസ്ത്രം, സൂക്ഷ്മ ശരീരശാസ്ത്രം, കോശ ശാസ്ത്രം, സൂക്ഷ്മദര്‍ശിനിയുടെ ഉപയോഗം തുടങ്ങിയ ശാഖകളില്‍ ആഴത്തിലുള്ള  അറിവ് കരസ്ഥമാക്കി.  പഠനത്തിന് ശേഷം അവള്‍ കെനിയയിലേക്ക് തിരിച്ചുവരുന്നത് തന്റെ ആദ്യത്തെ പേര് തിരിച്ചുപിടിക്കാനാണ്. വാംഗാരിക്ക് ജ്ഞാനസ്‌നാന സമയത്ത് മറിയം എന്ന പേര്കിട്ടി. കെനിയയിലെ സ്ഥിതിഗതികളെ വിമര്‍ശിക്കാനും അമേരിക്ക അവളെ പഠിപ്പിച്ചു . അമേരിക്കയില്‍ സ്ത്രീവിമോചനത്തിന് തുടക്കം കുറിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. ആഫ്രിക്കന്‍ സ്ത്രീ എന്ന നിലയില്‍ അവള്‍ കുടുതല്‍ അടിച്ചമര്‍ത്തപ്പെട്ടവളായിരുന്നു. അമേരിക്ക അവള്‍ക്ക് ഒരു വ്യക്തിത്വത്തെ രൂപപ്പെടുത്തികൊടുത്തു.
     ഒരുപാട് സ്വപ്‌നങ്ങളും പ്രതീക്ഷകളോടും കൂടി സ്വന്തം നാട്ടില്‍ ജോലിചെയ്യാന്‍ എത്തിയ വാംഗാരി നേരിട്ടത് മറ്റൊന്നാണ്. ജോലിക്ക് ക്ഷണിച്ചുകൊണ്ടുള്ള കത്തുമായി അവള്‍ ജന്തുശാസ്ത്ര പ്രൊഫസറെ ഉത്സാഹത്തോടെ ചെന്നുകണ്ടു. ആ ജോലി സ്വന്തം  ഗോത്രത്തില്‍പ്പെട്ട മറ്റൊരാള്‍ക്ക് നല്‍കി എന്ന് പ്രൊഫസര്‍ പറഞ്ഞു, ആ കത്തിന് പ്രസക്തില്ലൊന്നും. ഒരു അദ്ധ്യാപകന് എങ്ങനെ ഇത്ര കാപട്യം കാണിക്കാനാകുന്നു. ഇത്തരത്തിലുള്ള  വിവേചനത്തിന് ആദ്യമായിരുന്നു വാംഗാരി ഇരയാകുന്നത്. അവള്‍ ഒരു സ്ത്രിയായതുകൊണ്ടു കൂടിയാണോ ഇത്തരത്തിലുള്ള വിവേചനം അതേ സ്ഥാപനത്തില്‍ മറ്റൊരു ജോലി അന്വേഷിച്ച അവള്‍ക്ക് വീണ്ടും ലിംഗാധിഷ്ഠിതമായ വിവേചനം നേരിടേണ്ടിവന്നു. ലിംഗപദവിയും ഗോത്രപദവിയുമാണ് അതിരുകള്‍ നിശ്ചയിക്കുന്നത് എന്ന്് അവള്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
       1966 ഏപ്രിലില്‍ വാംഗാരി മവാംഗി മാതായിയെ കണ്ടുമുട്ടി. തന്റെ ഭര്‍ത്താവാകാന്‍ വിധിതിരഞ്ഞെടുത്ത മവാംഗിയെ അവള്‍ക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തിയത് ചങ്ങാതിമാരാണ്. സുന്ദരനും ദൈവ ഭയമുള്ളവനും ആയിരുന്നു മവാംഗി. സ്വാതന്ത്ര്യലബ്ധിക്കുശേഷമുള്ള രണ്ടാമത്തെ തെരഞ്ഞെടുപ്പില്‍ മത്സരിക്കാന്‍ മവാംഗി തീരുമാനിച്ചു. ഈ സമയത്ത് തങ്ങളുടെ ആദ്യത്തെ കുഞ്ഞിനെ ഗര്‍ഭം ധരിച്ചിരുന്നു വാംഗാരി. അതുകൊണ്ടുതന്നെ തെരഞ്ഞെടുപ്പുകള്‍ അവളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം പരീക്ഷണകാലഘട്ടം കൂടിയായിതുന്നു. സ്വന്തം ജീവിതപങ്കാളിക്കുവേണ്ടി അവള്‍ ചെയ്യുന്ന ത്യാഗങ്ങള്‍ അദ്ദേഹം അംഗീകരിച്ചെങ്കിലെന്ന് അവള്‍ ആശിച്ചു. എന്നാല്‍ ഭാര്യക്ക് വേണ്ടത്ര ആഫ്രിക്കന്‍ സ്വഭാവം ഇല്ലെന്ന ആരോപണത്താല്‍ ഭര്‍ത്താവിന് വോട്ടും പിന്തുണയും കുറഞ്ഞുപോയി എന്നൊരു ആരോപണം അവളെ കാത്തിരുന്നു.
   1975 ജൂണില്‍ അന്തര്‍ദ്ദേശിയ സ്ത്രീവര്‍ഷത്തിന്റെ ഭാഗമായി മെക്‌സിക്കോ നഗരത്തില്‍ ആദ്യത്തെ യു. എന്‍ സ്ത്രീ സമ്മേളനം നടന്നു. നാഷണല്‍ കൗണ്‍സില്‍ ഓഫ് വിമന്‍ ഓഫ് കെനിയ ഗ്രാമീണരടക്കമുള്ള സ്ത്രീകളില്‍ നിന്നും നേരിട്ട് ആശയങ്ങള്‍ സ്വീകരിക്കാന്‍ വിവിധ യോഗങ്ങള്‍ നടത്തി. തങ്ങള്‍ക്ക് ആവശ്യത്തിന് കുടിവെള്ളമോ കാലികള്‍ക്ക് തീറ്റയോ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്ക് ആഹാരമോ  ഇല്ലെന്ന് സ്ത്രീകള്‍ ആവലാതിപ്പെട്ടു. ഇതിനെതിരെ തനിക്ക് എന്ത്‌ചെയ്യാന്‍ കഴിയുമെന്ന് വാംഗാരിമാതായ് ചിന്തിക്കുകയും ഉത്തരം ലഭിക്കുകയും ചെയ്തു. മരങ്ങള്‍ നട്ടുപിടിപ്പിക്കല്‍. ഇങ്ങനെയാണ് ഗ്രീന്‍ ബെല്‍റ്റ് പ്രസ്ഥാനം ആരംഭിക്കുന്നത്്. ഇക്കാര്യത്തില്‍ പെണ്ണുങ്ങള്‍ വാംഗാരിയെ അതിശയിപ്പിച്ചു. തൈച്ചെടികളുണ്ടാക്കുന്ന കാര്യത്തില്‍ അവര്‍ നാട്ടറിവുകളുടെ കെട്ടു തന്നെയഴിച്ചു. നടുന്ന ഓരോ ചെടിക്കും പെണ്ണുങ്ങള്‍ക്ക് ചെറിയ തുക പാരിതോഷികമായി നല്‍കി.
   മവാംഗിയുമായുള്ള ദാമ്പത്യം പരാജയപ്പെടു കഴിഞ്ഞെന്ന് താമസിയാതെ അവള്‍ക്ക്   ബോധ്യപ്പെട്ടു. ഈ വേര്‍പിരിയല്‍ തനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ട വഴി തെരഞ്ഞെടുക്കാന്‍ വാംഗാരിയെ സഹായിച്ചു. മക്കളെ അവരുടെ അച്ഛന്റെ   അടുത്തേക്ക് അയച്ചു. അനുസരണയില്ലാത്തവള്‍  എന്ന മുദ്ര ഭര്‍ത്താവിനെ പോലെ സര്‍ക്കാറും അവളുടെ മേല്‍ ചാര്‍ത്തി. 41-ാം വയസ്സില്‍ ജോലിയോ പെന്‍ഷനോ സ്വന്തമായി ഒരു  വീടോ ഇല്ലാതെ , ജീവിതത്തില്‍ ആദ്യമായി അവള്‍ ശൂന്യത അനുഭവിച്ചു. താനൊരുവട്ട പൂജ്യമാണെന്ന് അവള്‍ക്ക് തോന്നിത്തുടങ്ങി. അതിനുശേഷം  ഗ്രീന്‍ബെല്‍റ്റ്    പ്രസ്ഥാനത്തിന് ഊടും പാവും നെയ്യുകയായിരുന്നു വാംഗാരിയുടെ ജീവിതം.

ലോകബാങ്കിന്റെ കെനിയയിലെ പ്രതിനിധിക്ക് നേരിട്ട്  ഭീമഹര്‍ജി നല്‍കാന്‍ ചെന്ന വാംഗാരിയെയും സംഘത്തേയും പോലീസ് ലാത്തിവീശി. വാഗുരു ഗ്രാമത്തില്‍ വനഭൂമികയ്യേറ്റത്തെക്കുറിച്ച് സാംസാരിക്കുകയും ഗ്രാമീണരുടെ ഒപ്പ് ശേഖരിക്കുകയും ചെയ്തു. “ഈ ഭൂമി കയ്യേറ്റ ഭീഷണിയില്‍” എന്ന പലക അവിടെ സ്ഥാപിച്ചു.ഇതിന് കിട്ടിയ പ്രതിഫലം തടവറയായിരുന്നു. 2002 ലെ പൊതുതിരഞ്ഞെടുപ്പില്‍ മത്സരിക്കാന്‍ തന്നെ വാംഗാരി തീരുമാനിച്ചു. എങ്ങും നിശ്ചയദാര്‍ഢ്യത്തിന്റെ അലകളുയര്‍ന്നു. വാംഗാരിയുടെ തെരഞ്ഞെടുപ്പു മുദ്രാവാക്യം “എഴുന്നേല്‍ക്കൂ, നടക്കൂ” എന്നതായിരുന്നു. അവസാനം തെരഞ്ഞെടുപ്പു ഫലം പുറത്തുവന്നു. ഭരണകക്ഷിയായ കെനിയന്‍  ആഫ്രിക്കന്‍ നാഷണല്‍ യൂണിയന്‍  ദയനീയമായി പരാജയപ്പെട്ടിരുന്നു. ജനത നാളെകള്‍ സ്വപ്‌നം കണ്ടുതുടങ്ങി. കെനിയയെ കാത്തിരിക്കുന്ന വെല്ലുവിളികള്‍ ആനന്ദത്തിന്റെ ആ നിമിഷത്തിലും വാംഗാരിയെ അലട്ടി. സ്വന്തം നാടിന്റെ പുതിയ തുടക്കം കാണാന്‍ ഭാഗ്യം  സിദ്ധിച്ചവരിലൊരാളായി വാംഗാരി. ആ വെള്ളിവെളിച്ചം കാണാന്‍ ഈ തലമുറയ്ക്ക് ഭാഗ്യമുണ്ടായില്ലെന്ന് മാത്രം. വാംഗാരിക്ക് സമാധാനത്തിനുള്ള നൊബേല്‍ പുരസ്‌കാരം ലഭിച്ചു. ഈ നിമിഷം വാംഗാരി ആഘോഷിച്ചത്. പ്രിയപ്പെട്ട കെനിയ പര്‍വ്വതത്തെ സാക്ഷി നിര്‍ത്തി വാംഗാരി ഒരു നന്ദിമരം നട്ടു കൊണ്ടാണ്. പച്ചപ്പുകൊണ്ട് ഭൂമിയുടെ നഗ്നത മറയ്ക്കുവാനുള്ള ശ്രമം അവര്‍ തുടര്‍ന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു. നീല ഗ്രഹത്തെ ജീവനേക്കാള്‍ സ്‌നേഹിക്കുന്ന ഒരു പിടി ആളുകള്‍ അവരുടെ തുണയായി അവര്‍ക്ക് അഭയം നേടാന്‍ മറ്റൊരിടമില്ലായിരുന്നു. ഭൂമിയുടെ തിരുമുറിവുകള്‍ നേരിട്ട് അവര്‍ക്ക് സ്വസ്ഥരായിരിക്കാന്‍ ആയില്ല. വിശ്രമിക്കാന്‍ അവര്‍ക്ക് നേരമില്ലായിരുന്നു; പിന്തിരിയാന്‍ ഉദ്ദേശ്യവും. ഭാവി തലമുറകള്‍ അവരെപ്പോലെ കരുത്തും കരുണയുമുള്ള മനുഷ്യരെ കാത്തിരിക്കുന്നു. “എഴുന്നേല്‍ക്കു മുന്നോട്ടു നടക്കൂ...”

സാമൂഹിക വികസനവും പരിസ്ഥിതിയും

           
പരിസ്ഥിതിയെക്കുറിച്ചുള്ള ആകുലതകള്‍ സജീവമായി വിനിമയംചെയ്യപ്പെടുന്നു എന്നതാണ് പുതിയ കാലഘട്ടത്തിന്റെ സവിശേഷത. ദിനപത്രങ്ങളിലെ കോളങ്ങളിലും സമകാലിക പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളിലും ധാരാളം ചര്‍ച്ചചെയ്യപ്പെടാന്‍  മാത്രം പരിസ്ഥിതിക്ക് ആഘാതം സംഭവിച്ചു എന്നതാണ് യാത്ഥാര്‍ത്യം.തലമുറകള്‍ക്ക് ജീവിക്കാന്‍ ശേഷിക്കേണ്ട പ്രപഞ്ചഘടനയെ താറുമാറാക്കുന്ന വികസനം പോലും നിയന്ത്രിക്കേണ്ട കാലം അതിക്രമിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന പാരിസ്ഥിക നിരീക്ഷണം കാലോചിതം തന്നെയാണ്.
വികസന പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളിലുടെ മാത്രമേ എതൊരു സമൂഹവും പുരോഗമിക്കപ്പെടുകയുള്ളു.പക്ഷേ വികസനത്തിന്റെ വ്യാസവും വിലാസവും നിര്‍ണയിക്കുമ്പോള്‍ അവ പാരിസ്ഥികമായി എത്ര ശരിയാണ് എന്ന് ഉറപ്പ്‌വരുത്തേണ്ടതുണ്ട്.നമ്മള്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നതാണ് വികസ്വര രാജ്യങ്ങള്‍, വികസിതരാജ്യങ്ങള്‍ , അവികസിതരാജ്യങ്ങള്‍ എന്നിവ യു.എസ്, കാനഡ,ജപ്പാന്‍ എന്നിവ വികസിതര്‍.ഇന്ത്യയും ചൈനയും വികസ്വര രാജ്യങ്ങള്‍. ഇന്ത്യ ഒരു വികസ്വര രാജ്യവും യു.എസ് വികസിത രാജ്യവുമാണെന്ന് നാം മനസാ അംഗീകരിച്ചുകഴിഞ്ഞാല്‍ അതിലുടെ വികസന മെന്നതിന്റെ ലക്ഷ്യവും ദിശയും മനസിലാക്കു.
ഭൂമിയെന്നത് ഏറ്റവും നല്ല ഊഹമൂലകമാണെന്ന് മനസിലാക്കിയതിന്റെ ഭാഗമായി തങ്ങള്‍ക്കേറ്റവും ഗുണകരമായവിഭവം ചൂഷണം ചെയ്യുക എന്ന ചിന്ത മലയാളികള്‍കിടയില്‍ വ്യാപകമാണ് ഇത്തരം വീക്ഷണങ്ങളെ ചോദ്യം ചെയ്ത പലരും അന്നുതന്നെ പാശ്ചാത്യ സാമൂഹങ്ങളിലുണ്ടായിരുന്നു.ടോള്‍സേ്റ്റായിക്കും ഗാന്ധിജിക്കും ഗുരു സ്ഥാനീയനായ തോറോ അത്തരമൊരാളായിരുന്നു.
           വികസനത്തിന്റെ മുന്‍ഗണനകള്‍ നിശ്ചയിക്കുന്നതിനനുസരിച്ച് പ്രകൃതി വിഭവങ്ങളിലുള്ള അവകാശവും നിര്‍വചിക്കപ്പെടുന്നു.തലമുറകളായി വനത്തെ ആശ്രയിക്കുന്ന സമൂഹത്തെ തുരത്തികൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കുന്ന ഖനികളില്‍ ആദിവാസി സമൂഹത്തിനൊരവകാശവുമില്ല.അതെല്ലാം മുതല്‍മുടക്കുന്നവര്‍ക്കുള്ളതാണ്.ഗംഗ,കാവേരി നദിതടങ്ങളില്‍ അനേകായിരം തദ്ദേശവാസികളുണ്ടെങ്കിലും എണ്ണ റിയലന്‍സ് കമ്പനിക്കാണവകാശപെട്ടത് അവിടത്തെ ആ നദികളിലെ മത്സ്യത്തെ ആശ്രയിച്ചു ജീവിക്കുന്ന മത്സ്യത്തൊഴിലാളികള്‍ക്ക് ഒരു അവകാശവുമില്ല. ഈ പുതിയ ഉടമസ്ഥതയും മുന്‍ഗണനയുമാണ് ഇന്നത്തെ രാഷ്ട്രീയത്തെപ്പോലും നിര്‍ണയിക്കുന്നു എന്നത് അപകടകരമാണ്. "ഒരു വികസനനുണ്ടാകുപ്പോള്‍ എപ്പോഴും കുറച്ചു പേര്‍ നഷ്ടം സഹിക്കേണ്ടിവരും" എന്ന സാമാന്യവത്കാരത്തെ ജാഗ്രതയോടെ കണേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. എക്കാലത്തും നഷ്ടം സഹിക്കേണ്ടിവരുന്നത് സമൂഹത്തിലെ ഏറ്റവും താഴെത്തട്ടിലുള്ളവരും പ്രകൃതിയെ നേരിട്ട് ആശ്രയിക്കുന്നവരുമാണെന്നത് സത്യമാണ്. ഇവിടെയാണ് ഗാന്ധിജിയുടെ വാചകം പ്രസക്തമാകുന്നത്. നിങ്ങള്‍ ഒരു നയം നടപ്പിലാക്കുമ്പോള്‍ അതു ശരിയാണോ എന്നറിയാന്‍ ഒരു ലളിത മാര്‍ഗമുണ്ട്. നിങ്ങളുടെ കണ്‍മുന്നില്‍ക്കാണാവുന്ന ഏറ്റവും ദരിദ്രനായ മനുഷ്യന് അതു ഗുണകരമാണെങ്കില്‍ അതു ശരിയാണ് .          മനുഷ്യന്‍ ഒരു സമൂഹ്യ ജീവിയാണ് പരസ്പരാശ്രിതയും പരസ്പരബന്ധവുമായി മാത്രം നിലനില്‍ക്കാന്‍ കഴിയുന്ന പ്രപഞ്ചത്തിലെ ഒരു ജീവിവര്‍ഗം അവിടെ ശേഷിയുള്ളവര്‍ അതിജീവിക്കും എന്ന കാഴ്ചപാട് ബുദ്ധിപരമല്ല.
പാരിസ്ഥിതികാവബോധവും ഇടപെടലുകളും നിലവിലുള്ള സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രത്തെയും അതിന്റെ വികസന സുചകങ്ങളെയും ചോദ്യം ചെയ്യുന്നു. പാടങ്ങള്‍ നികത്തി വ്യവസായ സ്ഥാപനങ്ങള്‍ നിര്‍മ്മിച്ച് ലാഭം ഉണ്ടാക്കുമ്പോള്‍ ഒരു ഏക്കര്‍ നെല്‍പ്പാടം കേരളത്തില്‍ പ്രതിവര്‍ഷം 4 കോടി ലിറ്റര്‍ ശുദ്ധജലം സംഭരിച്ച് ഭൂഗര്‍ഭത്തിലേക്കു നല്‍കുന്നുവെന്ന വാസ്തുതകൂടി പരിഗണിക്കേണ്ടതാണ്. ഇന്നത്തെ വികസന പദ്ധതികളുടെ ലാഭം എന്നത് മനുഷ്യര്‍കും മറ്റു ജീവസസ്യജാലങ്ങള്‍ക്കും അവരുടെ അനേകതലമുറകള്‍ക്കും അവകാശപ്പെട്ട സമ്പത്ത് കൊള്ളയടിച്ചുണ്ടാക്കുന്നതാണെന്ന വസ്തുതകൂടി പുതിയ സാമ്പത്തികശാസ്ത്രത്തില്‍ ചേര്‍ക്കേണ്ടിവരുന്നു.
കൂടുതല്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നതും മാലിന്യം സൃഷ്ടിക്കുന്നതുമാണ് വികസനത്തിന്റെ മാനദണ്ഡമെന്ന കമ്പോളയുക്തിയും അതിന്റെ സംസ്‌കാരവും ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.'ഒന്നും ഒന്നും ചേര്‍ന്നാല്‍ എപ്പോഴും രണ്ടല്ലെന്ന് ' മലയാളികളോടു പറഞ്ഞത് വൈക്കം മുഹമ്മദ് ബഷീര്‍.ഭൂമിയുടെ അവകാശികള്‍ മനുഷ്യന്‍ മാത്രമല്ലെന്നും ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചിരിന്നു. സര്‍വ്വ സൃഷ്ടിജാലകങ്ങളും സമ്മിശ്രമായി ചേര്‍ന്നൊരുക്കിയ വര്‍ണപ്രബന്ധത്തെ ധനതാല്‍പര്യം ലക്ഷ്യവെച്ച്‌കൊണ്ട് മാത്രം അപകടത്തിലാക്കുന്നത് തലമുറകളോട്‌ചെയ്യുന്ന വഞ്ചനയാണ്, ഇതരജീവിവര്‍ഗങ്ങളോടുള്ള ക്രൂരതയും. സമഗ്രവും   സ്വസ്ഥവുമായ വികസന നയങ്ങളും പാരിസ്ഥിക അവബോധമുള്ളവര്‍ നടുന്ന വൃക്ഷത്തൈകളുടെ ഹരിതാഭമായ ഇലയനക്കങ്ങളെങ്കിലും പരിസ്ഥിതി സ്‌നേഹികള്‍ക്ക് കുളിരണിയിക്കട്ടെ.

ആദിവാസികള്‍; ജീവിക്കാന്‍ വേണ്ടി നില്‍ക്കുന്നു

                             

തിരുവനന്തപുരം സെക്രട്ടേറിയേറ്റിന്റെ മുന്നില്‍ ആദിവാസികള്‍ നില്‍പ്പുസമരം ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ട് നാലുമാസം പിന്നിട്ടു. “വാക്കുപാലിക്കുന്നത് ജനാധിപത്യമര്യാദയാണ്” എന്ന മുദ്യവാക്യം ഉയര്‍ത്തിപിടിച്ചാണ് ആദിവാസികള്‍ നില്‍ക്കുന്നത്.തങ്ങളുടെ ആവശ്യങ്ങള്‍നോടിയെടുക്കാന്‍ വേണ്ടി മഴയും, വെയിലും കൊണ്ട് സെക്രട്ടേറിയേറ്റിന്റെ മുന്നില്‍ പ്രതിക്ഷയോടെ നില്‍ക്കുകയാണ് ഈ ജനത. 

             വാതോരാതെ പ്രസംഗിച്ചിട്ടും സമരം ചെയ്തിട്ടും തല്ലുകൊണ്ടിട്ടും വെടികൊണ്ടിട്ടും മരിച്ചിട്ടും ആദിവാസിക്ക് ഇപ്പോഴും അവരുടെ മൗലികാവകാശം അനുവദിച്ച് കിട്ടിയിട്ടില്ല. എന്തുകൊണ്ട് സിവില്‍ സൊസൈറ്റിയും ഭരണകൂടവും ആദിവാസികള്‍ക്കുമുമ്പില്‍ മുഖം തിരിക്കുന്നത്. ജാതീയത ഇതിനൊരു കാരണമാണ്. ജാതി ചിന്തകള്‍ ഇല്ലാതാക്കി എന്നു പറയുന്നത് വെറുതെയാണ്.ഇപ്പോഴും നല്ലതുപോലെ ജാതിയത മന്ത്രിമാരില്‍ ഉണ്ട്. ആദിവാസികളുടെ പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ പൂര്‍ണ്ണമായി പരിഹരിക്കണമെങ്കില്‍ രാഷ്ട്രീയക്കാരുടെയും സമൂഹത്തിലെ ഒരു വലിയ വിഭാഗത്തിന്റെയും സംവരണ മനോഭാവം ഇല്ലാതാകണം. അഴിമതിയും സ്വകാര്യ താല്‍പര്യവും സംരക്ഷിക്കുന്നവരാണ് രാഷ്ട്രീയത്തിലും ഉദ്യോഗസ്ഥവൃന്ദത്തിലുള്ളത്. അതുകൊണ്ടാണ് കൈയേറ്റക്കാരും മുതലാളിമാരും വളര്‍ന്നു വരുന്നത്. കേരള സംസ്ഥാന രൂപീകരണത്തിനുശേഷം 1964 ല്‍ ഭൂമിയുടെ ഉടമാവകാശം രേഖപ്പെടുത്തുന്ന കാലത്തും അതിനുശേഷവും ആദിവാസിഭൂമി അന്യാധീനപ്പെട്ടു. പണക്കൊഴുപ്പും അധികാരവുംമുള്ളവര്‍ ഭൂമി കൈയടക്കി തുടങ്ങി.അട്ടപ്പാടിയില്‍ 546 കുടുംബങ്ങള്‍ക്ക് 9859 ഏക്കര്‍ഭൂമി അന്യാധീനപ്പെട്ടതായി കണ്ടെത്തിയത്.ഇപ്പോള്‍ നടക്കുന്ന ഭൂമി കൈയേറ്റക്കാര്‍ പലരും അവിടെ റിസോര്‍ട്ടുകള്‍ സ്ഥാപിക്കുകയാണ്. അട്ടപ്പാടിയിലെ ആദിവാസി ഊരുകളിലും സമീപത്തും റിസോര്‍ട്ട് നിര്‍മ്മാണം സജീവമായി നടക്കുന്നുണ്ട്.റവന്യൂ, വനം,രജിസ്‌ട്രേഷന്‍ വകുപ്പുകളുടെ ഒത്താശയോടെയാണ് റിസോര്‍ട്ടുകളുടെ നിര്‍മ്മാണം.

2001 ല്‍ എ.കെ ആന്റണി സര്‍ക്കാറിന്റെ കാലഘട്ടത്തില്‍ 48 ദിവസം കുടില്‍കെട്ടി ആദിവാസികള്‍ സമരം ചെയ്തത്തിന്റെ ഭാഗമായി സര്‍ക്കാര്‍ കുറെ കരാറുകള്ളും വ്യവസ്ഥകളും ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നു. കേരളത്തിലെ മുഴുവന്‍ ഭൂരഹിതരെയും പുനരധിവസിപ്പിക്കും, പുനരധിവാസം ഒരു മിഷന്‍ മാതൃകയില്‍ നടപ്പാക്കും, ആദിവാസി ഭൂമി സംരക്ഷിക്കാന്‍ ഭരണഘടനയുടെ 5 ാം പട്ടികയില്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്തി പട്ടികവര്‍ഗ മേഖല പ്രഖ്യാപിക്കും, ഭൂരഹിതരെ പുനരധിവസിപ്പിക്കാന്‍ വനഭൂമി പതിച്ചു നല്‍ക്കും, പട്ടിണി മരണം തടയാന്‍ തൊഴിലും വരുമാനവും ഉറപ്പാക്കും, അന്യാധീനപ്പെട്ട ഭൂമി തിരിച്ചുനല്‍ക്കും, ഒരു ഭൗത്യസംഘം നടപ്പാക്കുന്ന പുനരധിവാസ പദ്ധതിയില്‍ ആദിവാസികളെ പങ്കാളികളാക്കുംതുടങ്ങിയ വ്യവസ്ഥകളായിരുന്നു. പക്ഷെ ഈ വ്യവസ്ഥകള്‍ ഒന്നും പാലിച്ചില്ല എന്നത് നമുക്കറിയാം. ഇന്ത്യയെ പോലുള്ള ഒരു ജനാധിപത്യ രാജ്യത്ത് എന്തിനാണ് ആദിവാസികള്‍ക്ക് ഇത്ര അവഗണന...

Tribe's stands for justice

          It’s been three months that the ‘Nilpsamaram’ has started in front of the Secretariat of Kerala lead by CK Janu for the basic rights of the tribal people in Kerala. The government’s approach towards the protecting the tribal and their rights is very pathetic. The history of tribal protests are not just began a day. It has been yelling many years yet the question is why the civic society and the system turn down their protests.      
         The promises declared by the A.K Antony government in 2001, to rehabilitate the landless tribes, including the lands of the tribes to ‘Anjaam pattika’ to protect the lands as scheduled cast area, to end the ‘Panchayathiraj’ rule in the ‘Aadivasi Ooru’ and to distribute the rightful shares of the forest area, are still tangled in the bureaucratic red tapes. The continuous conversations between the government and the leaders of the tribes were resulted in sheer failure. The government is still kidding the tribes by saying they have to learn law related to the issue.
          Even the media it also least bothered about their pathetic situation, is it because that they are tribal? The social networking sites had been a blessing to them. It keeps the strike alive. Though the government is careless towards the strike, they are still strong as they got great supports from social media, youngsters, students and the organizations like ‘Jwala’.  The strike can be seen as a follow up of  ‘Kudiketti Samaram’ odf 2001. The truth is none of the political parties have come forth to support the strike. It’s a great effort from the part of celebrities like Aashiq Abu, Mythili, to show solidarity in a social problem like this. Confusion is that the whether the media give prominence to the celebrities or the tribes who fight for their rights. They hope that all the problems will have come to an end by coming October. 

സംസ്കാരത്തിന്റെ നഗരം- മാനാഞ്ചിറ

        നവീകരിച്ച വാസ്തുശില്‍പവും ചുറ്റുമതിലാല്‍ ആലങ്കൃതമായ മൈതാനവുമായി കോഴിക്കോട്ടുകാരുടെ മനസില്‍ നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുകയാണ് മാനാഞ്ചിറ മൈതാനം. നമുക്ക് അന്യമായികൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഹരിതഭംഗിയും, കണ്ണിനുകുളിരേക്കുന്ന നനുത്ത പച്ചപ്പും,                    കേരളത്തിനകത്തും പുറത്തുമുള്ളവര്‍ക്ക് പ്രിയമേകുന്നുണ്ട്.

  ഈ മൈതാനത്തിന്റെ ഇന്നലെകളെകുറിച്ച് ഓര്‍ക്കേണ്ടതുണ്ട്. ഒരുപാട്‌ചോദ്യത്തിന്റെ ഉത്തരമായിട്ടാണ് മാനാഞ്ചിറ മൈതാനം ഇന്നത്തെ മാനാഞ്ചിറ പാര്‍ക്കായി മാറിയിരിക്കുന്നത് . പണ്ട് മാനവേദന്‍ സാമൂതിരി രാജാവ് തന്റെ കുടുംബങ്ങള്‍ക്ക് കുളിക്കാന്‍ ഒരു കുളം കുഴിപ്പിക്കുകയും ആ കുളത്തിന് മാനാഞ്ചിറ എന്ന പേര് നല്‍കുകയും കുളത്തിനേട് ചേര്‍ന്നുള്ള വിശാലമായ മൈതാനത്തെ മാനാഞ്ചിറ മൈതാനമായി മാറ്റുകയും ചെയ്തു.

        അന്നത്തെ കളക്ടറായ കനോലി അബ്ദുളള തന്റെ മുസ്ലിം പട്ടാളക്കാര്‍ക്ക് പള്ളി പണിയാന്‍  ഈ മൈതാനത്തില്‍ നിന്നാണ് സ്ഥലം നല്‍കിയത്. 1871 - ല്‍  ബി. ഇ. എം സ്‌കൂളിനായും 1890 -ല്‍ മുനിസിപ്പല്‍ ഹോസ്പിറ്റല്‍ പണിയാന്‍ സ്ഥലം നല്‍കിയിരുന്നു. 1845 -ല്‍  പരേഡ് ഗ്രൗണ്ട് എന്ന നാമത്തിലാണ് മാനാഞ്ചിറയെ നാട്ടുകാര്‍  വിളിച്ചിരുന്നത്. സായിപ്പിന്റെ പട്ടാളക്കാരുടെ കവാത്ത് കണ്ട് കോഴിക്കോട്ടെ നായരും തീയ്യനും മാപ്പിളയും മൂക്കത്ത് വിരല്‍ വെച്ചിരുന്ന കാലം ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിനുകാരണം  സാമൂതിരി രാജാവ് ഭരിച്ചിരുന്ന കാലത്ത് നായര്‍പ്പടക്ക് കവാത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

        ഹരിതഭംഗിയില്‍ നിറഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്ന മാനാഞ്ചിറ മൈതാനത്തെ ആദ്യമായി വേലി കെട്ടി തിരിച്ചത് അന്നത്തെ ധനാഢ്യനും പൗരപ്രമാണിയായിരുന്ന രാരിച്ചന്‍ മുതലാളിയുമാണ്. ബ്രിട്ടിഷ് രാജകുമാരന്‍ കോഴിക്കോട്ടിലേക്ക് രാജകീയ സന്ദര്‍ശനം നടത്താന്‍ തീരുമാനിച്ചിരുന്നു അതിന്റെ ഭാഗമായി നഗരത്തിലെ പൗരാവലി  റോയല്‍ വിസിറ്റ് കമ്മിറ്റി എന്ന നാമില്‍ ഒരു കമ്മിറ്റി രൂപികരിച്ചുകൊണ്ട് രാരിച്ചന്‍ മുതലാളിയുടെ സഹായത്തില്‍ മാനാഞ്ചിറ മൈതാനത്തിന് വേലികെട്ടിത്തിരിച്ചു.

 രസകരമായ ചിലതര്‍ക്കമുഹൂര്‍ത്തത്തില്‍ മാനാഞ്ചിറ മൈതാനം കടന്നുപോയിട്ടുണ്ട് . മാനാഞ്ചിറയുടെ സൗന്ദര്യത്തിന്റെ പ്രതികമായിട്ടുള്ളത് പച്ചപാണ്. ആദ്യ പ്രശ്‌നത്തിന് വഴിതെളിച്ചത് അവിടത്തെ പുല്ലാണ്. അക്കാലത്ത് വളരെയധികം പുല്ലു വളരുമായിരുന്ന മാനാഞ്ചിറ മൈതാനത്തില്‍ , മുനിസിപ്പല്‍ കൗണ്‍സിലിനു വില്‍ക്കുകയാണ് പതിവ്. പക്ഷേ അന്നത്തെ കളക്ടറായിരുന്ന ഫ്രാന്‍സിസ് അഭിപ്രായപ്പെട്ടത് തങ്ങള്‍ക്കാണ് മാനാഞ്ചിറയിലെ പുല്ലിന്  അധികാരം എന്നാണ്. അങ്ങനെ ഒട്ടനവധി ഏറ്റുമുട്ടലുകള്‍ക്കൊടുവില്‍ മാനാഞ്ചിറ മൈതാനത്തില്‍ യാതൊരു അവകാശവും മുനിസിപ്പല്‍ കൗണ്‍സിലിന് ഉണ്ടായിരിക്കുകയില്ല എന്ന വിജ്ജാപനം ഗവണ്‍്‌മെന്റ് പുറപ്പെടുവിച്ചു.

        ഒരുകാലത്ത് മാനാഞ്ചിറ മൈതാനത്തില്‍ സര്‍ക്കസുകാര്‍ തമ്പടിച്ചിരുന്നു. അന്ന് 50 രൂപയാണ് സര്‍ക്കസ് കമ്പനിക്കാര്‍ ഗവണ്‍മെന്റിലേക്ക് അടച്ചിരുന്നത് . പിയേഴ്‌സ് , ലെസ്സി കമ്പനിയിലെ ഉദ്യേഗസ്ഥരായ വോള്‍സും ലാംഗലിയും ഇതിനെതിരെ രംഗത്ത് വരികയും , കളക്ടര്‍ക്ക് ഇങ്ങനെ ഒരു കത്ത് എഴുതിക്കാണുന്നു. ' സര്‍ക്കസുകാരണം നഗരം ആഗ്രഹിക്കാത്ത വ്യക്തികള്‍ ടൗണില്‍ വരികയും വൃത്തിഹീനമായ സര്‍ക്കസ് കൂടാരത്തിലെ മ്ൃഗങ്ങള്‍ മാനാഞ്ചിറയില്‍ ഇറങ്ങുന്നു. ഇതിനു പുറമേ സര്‍ക്കസുകാരുടെ പരസ്യമായ ചെണ്ടയടി മുനിസിപ്പല്‍ കൗണ്‍സില്‍ ഹോസ്പിറ്റലിലെ രോഗികള്‍ക്ക് ശല്ല്യമാവുകയാണ് . പോലീസ് കോണ്‍സ്റ്റബിള്‍മാരുടെ പശുക്കള്‍ മൈതാനത്ത് കടക്കുന്നതും നിരോധിക്കേണ്ടതാണ്' .   ഈ പരാധിയെത്തുടര്‍ന്ന് 1910 ലെ കോഴിക്കോട് കലക്ടറായിരുന്ന നാപ് സര്‍ക്കസ് നിരോധിക്കാനുള്ള  ഉത്തരവ് പുറപ്പെടുവിച്ചു.

       ഏതൊക്കെ സമയത്ത് ആര്‍ക്കൊക്കെ മാനാഞ്ചിറ മൈതാനം ഉപയോഗിക്കാം എന്നതായിരുന്നു മറ്റെരു പ്രസ്‌നം . ഇതിനെതുടര്‍ന്ന്  മാനാഞ്ചിറ കമ്മിറ്റി എന്ന പേരില്‍ കമമിറ്റി രുപീകരിച്ചു .  1918 ല്‍ അന്നതെ കലക്ടറായിരുന്ന ഇവാന്‍സ് കമ്മിറ്റിയെ അംഗീകരിക്കുകയും  ചെയ്തു. കമ്മിറ്റി എടുത്ത തീരുമാനം ഇങ്ങനെയാണ് ഞായര്‍, തിങ്കള്‍ ദിവസങ്ങളില്‍ മെഡിക്കല്‍ സ്‌കൂളിനും നാറ്റീവ് സ്‌കൂളിനും മൈതാനം ഉപയോഗിക്കാം.  ചൊവ്വാഴ്ചയും വ്യാഴാഴ്ചയും ഏര്‍ലി  

്‌ക്ലോസേഴ്‌സ് എന്ന ക്ലബ്ബിനും , ബുധനാഴ്ച ഗുരുവായൂരപ്പന്‍ കോളേജിനും , വെള്ളിയാഴാച്ച ക്രിക്കറ്റിനും ശനിയാഴ്ച്ച പോലീസിനും മൈതാനം ഉപയോഗിക്കാം. എന്നാല്‍ കലക്ടര്‍ ആവശ്യപ്പെടുന്ന പക്ഷം പോലീസിനും മലബാര്‍ റൈഫിള്‍സിനും മൈതാനം എപ്പോഴും ഒഴിഞ്ഞകൊടുക്കേണ്ടതാണെന്ന  നിബന്ധനയും ഉണ്ടായിരുന്നു.

      കോഴിക്കോടിന്റെ സംസ്‌കാരത്തെക്കുറിച്ചും നഷ്ടപ്പെടുന്ന വായനെ ഓര്‍മ്മപെടുത്തുന്ന പത്തോളം ശില്‍പ്പങ്ങളാണ് മാനാഞ്ചിറ മൈതാനങ്ങളിലും അന്‍സാരി പാര്‍ക്കിലും ഉള്ളത് . പ്രധാന കവാടത്തില്‍ തന്നെ വി. മോഹനന്റെ  ശില്‍പ്പം സന്ദര്‍ശകരില്‍ അവബേധം ഉണ്ടാക്കുകയാണ് . ലോകം കഠിനമായ അനീതിക്കുമുകളിലാണ് പണീതിരിക്കുന്നതെന്ന്. മാനാഞ്ചിറ മൈതാനത്തില്‍ പ്രശസ്ത എഴുതുകാരിയും കവിയത്രിയുമായ പി. വത്സലയുടെ നെല്ല് എന്ന കവിതയിലെ ചില വരികളും, അതിനോട് സാമ്യമായിട്ടുള്ള ശില്‍പ്പവും നിര്‍മ്മിച്ചിരിക്കുന്നു.

        " ഇവര്‍ നമ്മുടെ  സംസ്‌കാരത്തിന്റെ                                                         

         താട്ടിലാട്ടിയവര്‍

        കര്‍മ്മത്തിന് മര്‍മ്മം  കണ്ടവര്‍ 

         ഒഴുക്കിനിടയില്‍ ചടങ്ങ് വീണ് ശിലയായവര്‍"

   എം.ടി വാസുദേവന്‍ നായരുടെ രണ്ടാമൂഴം എന്ന നോവലിനെയും  എസ് .കെ  പൊറ്റെക്കാടിന്റെ ഒരു തെരുവിന്റെ കഥയിലെ ചില ഭാഗങ്ങളും കോര്‍ത്തിണക്കി കൊണ്ട് ശില്‍പ്പങ്ങള്‍ നിര്‍മ്മിച്ചിരിക്കുന്നു.  തെരുവോര കച്ചവടക്കാരുടെ പ്രധാനകേന്ദ്രമാണ് മാനാഞ്ചിറ മൈതാനം. കൈനോട്ടകാരന്‍, മിഠായികളും  ബലൂണുകളുമായി സന്ദര്‍ശകരെ ആകര്‍ഷിക്കുന്നു. ഒട്ടനവധി വ്യക്തികളും മാനാഞ്ചിറയുടെ പരിസരങ്ങളിലായി ജീവിക്കുന്നു. എല്ലാ ദിവസവും ഉച്ചയ്ക്ക് 2.30വരെ മുതല്‍ രാത്രി 9 മണിവരെ മാനാഞ്ചിറയുടെ കവാടം തുറന്നുകിടക്കുന്നു. ആധുനിക ലോകം എല്ലാം പണത്തിനുമിതെ അളക്കുകയാണ് പക്ഷേ മാനാഞ്ചിറയില്‍ ഒരു രൂപ പോലും സന്ദര്‍ശകരില്‍ നിന്ന് വാങ്ങുന്നില്ല. ഏത് പ്രായകാരുടെയും പ്രധാന വിനോദ സ്ഥലമാണ് മാനാഞ്ചിറ കൊച്ചുകുട്ടികള്‍ മുതല്‍ പ്രായം ചെന്ന വ്യക്തികള്‍പോലും  അവരുടെതായ സ്വപ്‌നങ്ങളും സന്തേഷങ്ങളും , പ്രാണയങ്ങളും പങ്കുവെക്കുകയും തികഞ്ഞ സംതൃപ്തിയോടെ സുന്ദരമായ സായനത്തിന് നന്ദിപറഞ്ഞു കൊണ്ട് സന്ദര്‍ശകര്‍ മടങ്ങുന്നു.                

കേരളം കരിഞ്ഞു തുടങ്ങി എല്ലാതലത്തിലും/ കല്ലേന്‍ പൊക്കുടന്‍

ഒന്നാം ക്ലാസില്‍ ഞാന്‍ രണ്ടുതവണയിലധികം തോറ്റുപോയിട്ടുണ്ട്, ജീവിതത്തില്‍ തോല്‌വികള്‍ക്ക് വലിയ പ്രാധാന്യവുമുണ്ട് പക്ഷെ ഒന്നാം ക്ലാസില്‍ ഞാന്‍ അന്ന് തോറ്റുപോയ തരത്തിലുള്ള തോല്‌വികള്‍ക്കല്ല അത്തരത്തിലുള്ള ഒരു മുഖമുള്ളത് എന്നു മാത്രം. എനിക്ക് എന്റെ ദൈവവും പ്രത്യശാസ്ത്രവുമെല്ലാം പ്രകൃതിയാണ്, പ്രകൃതിലൂടെ നമുക്ക് നമ്മുടെ ആത്മീയത വെളിപ്പെടുത്താനാകൂം. പുതിയ കാലത്ത് ഞാനീ പറയുന്ന കാര്യത്തിന് വലിയ ഗൗരവമുണ്ട്, പക്ഷെ അവ ആ ഗൗരവത്തില്‍ പുതിയ തലമുറ കാണൂന്നുണ്ടോ എന്നു ചോദിച്ചാല്‍ ഇല്ലെന്നു തന്നെ ഉത്തരം പറയേണ്ടി വരും. കാലത്തിന്റെ ഈ പുതിയ പ്രഛന്നവേഷം മനുഷ്യന്റെ നാശത്തിലേക്കുള്ളതാണ് എന്നു നമ്മള്‍ അറിഞ്ഞിട്ടും അറിയാത്ത ഭാവം നടിക്കുകയാണ്.

കേരളത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയ അന്തരീക്ഷത്തില്‍ ഇനിയൊരു അഴിച്ചുപണി നടത്തണമെന്നു വിചാരിച്ചാല്‍ വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള കാര്യമാണ്, കൊടിയുടെ നിറങ്ങളൂം തൊലിയുടെ നിറങ്ങളുമെല്ലാം നമ്മില്‍ ഭിന്നതയായി ഇന്നും നിലനില്‍ക്കുന്നുണ്ട്. രാഷ്ട്രീയപരമായ ചില അധികാര കുത്തക നിലനിര്‍ത്തുന്നവരുടെ സ്വാധീനം അത്രത്തോളം നമ്മുടെ സമൂഹത്തെ നശിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞു എന്നുവേണം മനസ്സിലാക്കാന്‍. ഇത്തരം പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ നിലനിക്കുന്നതുകൊണ്ടുതന്നെ മാറ്റങ്ങളുടെ ഉത്ഭവത്തെപ്പോലും ചില അധികാര പ്രയോഗങ്ങള്‍ ഇല്ലാതാക്കും.

ജാതിയില്ലാ രാജ്യമെന്ന് കേരളത്തെക്കുറിച്ച് ആരോക്കെയോ പറയാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്, പക്ഷെ ജാതി മാത്രമുള്ള രാജ്യമെന്ന് ഇന്ത്യയെ ഒരു പുലയനായ ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയുന്നുണ്ട്. വാസ്തവത്തില്‍ പുലയന്‍ പുലയനായി നിലനില്‍ക്കുന്നതില്‍ അവന്റെ വിധേയത്വ മനോഭാവത്തിന് വലിയ പങ്കുണ്ട്, ഈ വിധേയത്വം തന്നെയാണ് പുലയന്റെ ജീവിതത്തിന് വിലങ്ങു തടിയായി നിലനില്‍ക്കുന്നത്. ഞാനിപ്പറഞ്ഞത് കേരളത്തെ ചെറിയ വിശകലന മാതൃകയാക്കിയാണ് അത് രാജ്യത്ത് മുഴുവന്‍ നിലനില്‍ക്കുന്നുണ്ട് എന്നല്ല. ജാതിയുടെയും മതത്തിന്റെയും വിവേചനത്തിന്റെ തീവ്രത ശക്തി പ്രാപിക്കുന്നതായി ഈയിടെയുള്ള ചില വാര്‍ത്തകളില്‍ നിന്നും മനസ്സിലാക്കുന്നു. ഒരാളുടെ മനസ്സും ശരീരവും മറ്റൊരു മനുഷ്യനെ മനസ്സിലാക്കാതെ കരിഞ്ഞു പോകുന്ന വ്യക്തിത്വങ്ങളിലേക്ക്  പരിണമിക്കുന്നു എന്നാണ് ഇതില്‍ നിന്ന് മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയുന്നത്.

ക്രിസ്തുമതം സ്വീകരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ തയ്യറാവാത്തതിനു യഥാര്‍ഥത്തില്‍ ഒരു കാരണമെയുള്ളു എനിക്ക് ആ മതത്തിന്റെ പ്രയോഗത്തെക്കുറിച്ച് വ്യാകുലതകള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നതു തന്നെ. സ്വാധീനിച്ചത് ബുദ്ധന്റെ ദര്‍ശനങ്ങളാണ് ജീവിതത്തിന്റെ പ്രയോഗശുദ്ധിയെ ഇത്രമേല്‍ മഹത്തരമായി അനുവര്‍ത്തിക്കാന്‍ ബുദ്ധമതത്തിന് കഴിവുണ്ട്. ഭൂമിയിലെ മനുഷ്യന്റെ  ചില അശാസ്ത്രീയമായ നോട്ടങ്ങളാണ് മതങ്ങളെ അതിന്റെ പൂര്‍ണ്ണതയില്‍ നിന്നുമില്ലാതാക്കിയത്. ശരീരത്തിന്റെ ശാന്തതയെ ഉള്‍ക്കോള്ളാന്‍ മനുഷ്യന്റെ അലസമായ മനസ്സിനു കഴിയാതെ പോകുന്നു, മതങ്ങളില്‍ നിന്ന് ശാന്തതയും സ്‌നേഹവും പ്രവഹിക്കുന്നില്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ ആ ചിന്തകള്‍ എങ്ങെനെ മനുഷ്യനെ പ്രതിനിധികരിക്കും.

പ്രകൃതിയുമായി അടുത്തിടപഴകുന്നവനെ പ്രാകൃതന്‍ എന്നു വിളിക്കുന്ന ജനത, എങ്ങെനെയാണ് സ്വന്തം സമൂഹത്തിന്റെ ആവശ്യങ്ങളെ കണ്ടറിയുക, ആഡംബരത്തില്‍ മുങ്ങി ജീവിക്കുന്ന നമ്മള്‍ ചിലപ്പോ പ്രകൃതിയെ തൊട്ടറിയുന്നു എന്നൊക്കെ ഒരു പ്രകൃതി ക്യാമ്പിന് പോയി വന്ന് വീമ്പു പറയാറൂണ്ട് എന്നിട്ട് ഒരു ഡയലോഗും ‘ജീവന്‍ നിലനിര്‍ത്തുന്നതില്‍ പ്രകൃതിക്ക് അഭേദ്വമായ പങ്കുണ്ട് അത് മനസ്സിലാക്കിയാണ് ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ ചെടിമാത്രം വളര്‍ത്തുന്നത്’ ഇത്തരം വീമ്പു പറച്ചിലുകള്‍ക്ക് അപ്പുറം നാം പ്രകൃതിയോട് അടുക്കണം അതിന് യുവ തലമുറകള്‍ക്ക് കഴിവുണ്ട് എന്നും ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കുന്നു.

വികസനം എന്നാല്‍ സമാധാനമാണ് എന്നു എന്തുകൊണ്ടോ നാം തിരിച്ചറിയുന്നില്ല. തിരിച്ചറിവുകള്‍ ഇല്ലാത്ത മനുഷ്യന്‍ എങ്ങെനെ സാമൂഹിക ജീവിയായി മാറും. സമാധാനത്തിലേക്കുള്ള വികസനത്തിന് നാം ശ്രമിക്കുന്നെങ്കില്‍ അതിന് പ്രകൃതിയെ അറിഞ്ഞ് അതിനനുശ്രുതമായ ജീവിത ശൈലി നിര്‍മ്മിച്ചുകൊണ്ട് മുന്നോട്ട് പോകേണ്ടതുണ്ട്.  അത്തരം ഒരു ശ്രമം എന്താണ് എവിടെ നിന്ന് ആരംഭിക്കണമെന്നത് ഭരണനിര്‍വ്വഹണ കേന്ദ്രങ്ങള്‍ അറിയേണ്ടതുണ്ട് അല്ലെങ്കില്‍ അറിയിക്കേണ്ടതുണ്ട്.കേരളത്തിന്റെ പ്രകൃതി സമ്പത്ത് ഒരു കാലത്ത് നമ്മുടെ രാജ്യത്തിന്റെ പകുതി ജനതയെവരെ ഊട്ടാന്‍ പോന്നതായിരുന്നു. പക്ഷേ ഇന്ന് അതിന്റെ ഒരു ശതമാനം പോലും ബാക്കിയില്ല എന്ന അവസ്ഥയുണ്ടാകുന്നു. ഈ അവസ്ഥയ്ക്ക് കാരണം നമ്മുടെ ജീവിത ശൈലിയും അശാസ്ത്രീയമായ വികസന കച്ചവടവും തന്നെയാണ്. ഇനിയും തിറിച്ചറിയാതെ പോകരുത് നമ്മുടെ ഭൂമിയുടെ ഈ അവസ്ഥ.

(കല്ലേന്‍ പൊക്കുടന്‍ ജീവിതത്തിന്റെ ഒട്ടുമുക്കാല്‍ സമയവും മണ്ണിനെ സ്‌നേഹിച്ചും അറിഞ്ഞും ജീവിച്ചു, ജീവിക്കുന്നു. കണ്ടല്‍ക്കാടുകള്‍ സംരക്ഷിക്കാന്‍ വലിയ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ ആസൂത്രണം ചെയ്തു നടപ്പിലാക്കി. മണ്ണും മനുഷ്യനും ഒന്നാണ് എന്നു സ്വയമറിഞ്ഞ മനുഷ്യന്‍. കോഴിക്കോട് ഫാറൂഖ് കോളേജില്‍ വെച്ച് 17-09-2014ന് പരിസ്ഥിതിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് നടന്ന നാഷണല്‍ സെമിനാറില്‍ കല്ലേന്‍ പൊക്കുടന്‍ നടത്തിയ പ്രഭാഷണം)

http://varthamanam.com/?p=64201

ഞങ്ങളിപ്പോഴും നില്ക്കുകയാണ്: സി കെ ജാനൂ

വാക്കുപാലിക്കുന്നത് ജനാധിപത്യ മര്യാദയാണ് എന്നു കുറച്ചു പേര്‍ തിരുവനന്തപുരത്ത് സെക്രട്ടറിയേറ്റ് പടിക്കലില്‍ നിന്ന് ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറയുന്നുണ്ട്, ചുവപ്പും വെളുപ്പും കാവിയും പച്ചയുമെല്ലാം ഒരുപൊലെ വഞ്ചിച്ച കേരളത്തിലെ ആദിവാസി സുഹൂര്‍ത്തുക്കളാണ് ഐതിഹാസിക നില്‍പ്പു സമരം ചെയ്യുന്നത്. കേരളത്തിന്റെ മുഖ്യധാര മാധ്യമങ്ങള്‍ മുത്തങ്ങയിലെ ആദിവാസികള്‍ തീര്‍ത്ത പ്രതിരോധം മറക്കാന്‍ മനപൂര്‍വ്വം ശ്രമിച്ചതുപൊലെത്തന്നെയാണ്  ആദിവാസി നില്‍പ്പുസമരത്തോടും പ്രതികരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.  വ്യവസ്ഥാപിത അനീതികള്‍ക്കെതിരെ ഇത്തരമൊരു സമരമുറ കാലഘട്ടത്തിന്റെ ആവിശ്യകതയായി മാറുകയാണ്. സമര നയിക്കുന്ന ആദിവാസി ഗോത്രമഹാസഭയുടെ ചെയര്‍പേഴ്‌സണ്‍ സി.കെ ജാനുമായി  നടത്തിയ അഭിമുഖം.

? ഏകദേശം ഒരു മാസം പിന്നിട്ടു കഴിഞ്ഞു ഈ സമരം. സമരത്തിന്റെ പുരോഗതി , പുറമെ നിന്നുള്ള പിന്തുണകള്‍ എത്രത്തോളമുണ്ട്.
ഉ സമരത്തിനു നല്ല പുരോഗതിയാണുള്ളത്. ആളുകളുടെ ഒരു കൂട്ടായ്മ വളരെ സജീവമായിട്ടുണ്ട്. അതില്‍ ആദിവാസികള്‍ മാത്രമല്ല, മറ്റു വിഭാഗക്കാരുണ്ട്. ഒപ്പം മറ്റു ജില്ലകളില്‍ നിന്നുള്ള ഐക്യദാര്‍ഢ്യം ഞങ്ങള്‍ക്കു ലഭിക്കുന്നുണ്ട്. സാമൂഹ്യപ്രവര്‍ത്തകര്‍, പ്രകൃതി സ്‌നേഹികള്‍, വ്യക്തിപരമായി ആദിവാസികളെ സംരക്ഷിക്കണമെന്ന് താല്‍പ്പര്യമുള്ളവര്‍ എന്നിവര്‍ മുന്നോട്ട് വരുന്നുണ്ട്. ഒപ്പം അവരുടെ സമരമായി ഏറ്റടുത്തിട്ടുണ്ട്. രാഷ്ട്രീയപാര്‍ട്ടികള്‍ ഒഴികെയുള്ളവരുടെ പിന്തുണ ഞങ്ങള്‍ക്കുണ്ടായിട്ടുണ്ട്.

? ഒരു സമരത്തിന്റെ പുരോഗതിക്ക് ആവശ്യമായ പിന്തുണയാണ് മാധ്യമങ്ങളില്‍ നിന്നും ലഭിക്കേണ്ടത്. മാധ്യമങ്ങളില്‍ നിന്നുള്ള പിന്തുണ എത്രത്തോളമുണ്ട്?
ഉ വേണ്ട രീതിയിലുള്ള പിന്തുണ മാധ്യമങ്ങളില്‍ നിന്നുമുണ്ടായിട്ടില്ല. ആദിവാസികളുടെ പ്രശ്‌നമാണ് എന്നതിലാവാം ഒരുപക്ഷേ ഇതിനു കൂടുതല്‍ പിന്തുണ ലഭിക്കാത്തത്. പിന്നെ കുറച്ച് മാധ്യമങ്ങള്‍ സമരം റിപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. കേരള കൗമുദി, മാതൃഭൂമി, മാധ്യമം തുടങ്ങിയവയിലെല്ലാം തിരുവനന്തപുരം എഡിഷനുകളില്‍ വാര്‍ത്ത വന്നിട്ടുണ്ട്. മാതൃഭൂമി ആഴ്ചപ്പതിപ്പിലും കൗമുദിയിലും സംസ്ഥാനതലത്തില്‍ വന്നിട്ടുണ്ട്.

?സോഷ്യല്‍ മീഡിയ ഈ സമരത്തെ കൂടുതല്‍ പിന്തുണക്കുന്നു എന്നാണ് അറിയാന്‍ കഴിഞ്ഞത്. നില്‍പ്പ് സമരത്തെ കേരളത്തിനു പുറത്തേക്ക് എത്തിച്ചത് ഒരു പക്ഷേ സോഷ്യല്‍ മീഡിയ തന്നെയായിരിക്കാം. അതിനെക്കുറിച്ച്?
ഉ സോഷ്യല്‍ മീഡിയ വഴി നല്ല പിന്തുണ ലഭിക്കുന്നുണ്ട്.അതുകൊണ്ട് ലോകത്തിന്റെ വിവിധ കോണുകളില്‍ നിന്നും ജനങ്ങള്‍ ഐക്യദാര്‍ഢ്യമായി വരുന്നുണ്ട്. ഒപ്പം യുവതലമുറകള്‍ ഈ സമരത്തെ ഏറ്റെടുത്ത് പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നു. അവരുടെ പ്രശ് നമായാണ് ഈ സമരത്തെ യുവതലമുറകള്‍ ഏറ്റെടുത്തിട്ടുള്ളത്.

?പട്ടികവര്‍ഗക്ഷേമവകുപ്പ് മന്ത്രിയായ ശ്രീമതി പി.കെ ജയലക്ഷ്മി ഒരു ആദിവാസി സ്ത്രീയാണ്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ആദിവാസി പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ നന്നായി മനസിലാക്കി പരിഹാരം കാണാന്‍ അവര്‍ക്കാവാണ്ടതാണ്. എന്തു പറയുന്നു.?
ഉ തീര്‍ച്ചയായും, പി.കെ ജയലക്ഷിമി പിന്നോക്ക വിഭാഗത്തില്‍ നിന്നും വന്ന ഒരു മന്ത്രിയാണ്. അവര്‍ക്ക് എന്തങ്കിലും ചെയ്യണമെന്ന ആഗ്രഹമില്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല എന്നാണ് എനിക്കു തോന്നുന്നത്! നിലവിലുള്ള ഭരണകൂടത്തിന്റെ അകത്ത് അവര്‍ക്കു കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്യാന്‍ കഴിയുന്നില്ല എന്നതാണ് വസ്തുത. പിന്നെ അവര്‍ സമരപ്പന്തലില്‍ ഇതുവരെ വന്നിട്ടില്ല, അവര്‍ക്കു വരാവുന്നതാണ്. ഒപ്പം കാര്യങ്ങള്‍ അന്വേഷിക്കേണ്ടതുമാണ്. ഒരു ഫോണ്‍ കോള്‍ പോലും അവരുടെ ഭാഗത്തു നിന്നുണ്ടായിട്ടില്ല എന്നതാണ് വാസ്തവം

?സര്‍ക്കാരുമായി ഗോത്രമഹാസഭ നടത്തിയ ചര്‍ച്ച വിഫലമായന്നാണ് അറിഞ്ഞത്.നിങ്ങളുടെ ആവിശ്യങ്ങള്‍ ഉടനെ നിറവേറാന്‍ സാധ്യതകള്‍ കാണുന്നുണ്ടോ?
ഉ മന്ത്രി ജയലക്ഷ്മിയുടെ നേതൃത്വത്തില്‍ ഞങ്ങള്‍ സര്‍ക്കാറുമായി ചര്‍ച്ച നടത്തി. പക്ഷേ എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടതെന്ന ഒരുവ്യക്തത അവര്‍ക്കില്ല. വിഷയം പഠിക്കാന്‍ അവര്‍ ശ്രമിക്കുന്നില്ല എന്നാണ് എനിക്കു തോന്നുന്നത്. ചെറിയ ഒരു ചര്‍ച്ച മാത്രമായിരുന്നു അത്. മുഖ്യമന്ത്രിയുമായി ചര്‍ച്ച നടത്താം എന്ന അഭിപ്രായത്തില്‍ ഞങ്ങള്‍ ചര്‍ച്ചക്കു പോയി. സര്‍ക്കാറിനു ചെയ്യാന്‍ പറ്റാത്ത ഒരു ആവിശ്യങ്ങളും ഞങ്ങള്‍ ഉന്നയിച്ചിട്ടില്ല, ചെയ്യാന്‍ പറ്റുന്നത് മാത്രമേ ആവശ്യപ്പെടുന്നുള്ളൂ. അതും സര്‍ക്കാര്‍ നേരത്തെ പറഞ്ഞുവെച്ചതും വാഗ്ദാനം ചെയ്തതുമാത്രമായ കാര്യങ്ങള്‍ മാത്രമാണ്. അത് നടപ്പിലാക്കാന്‍ ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടുമില്ല, എത്രയും പെട്ടന്നു ചെയ്യാന്‍ പറ്റുന്നതേ ഉള്ളൂ. ആദിവാസികളുടെ പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ അഞ്ചാം പട്ടികയില്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്തുക എന്നതാണ് പ്രധാന ആവശ്യം അതു മറ്റ് സംസ്ഥാനങ്ങളിലും ഉള്ളതാണ്. അപ്പോള്‍ അത് ഇവിടെയും നടപ്പിലാക്കണം. അതുപോലെ ആദിവാസികളുടെ പ്രോജക്ട് ഭൂമി അവര്‍ക്കു നല്‍കുക.  അതു കേന്ദ്രതലത്തില്‍ നിലവിലുള്ള ഒരു നിയമമാണ്. അത് ഇവിടെയും പ്രാവര്‍ത്തികമാക്കണമെന്നേ ഞങ്ങള്‍ ആവശ്യപ്പെടുന്നുള്ളു.

?ആദിവാസി മേഖലകള്‍ മാവോയിസ്റ്റ്കളുടെ ഒളിത്താവളമാണെന്ന തരത്തില്‍ ഇടക്കിടെ വാര്‍ത്ത വരാറുണ്ട.് ഇതില്‍ എന്തങ്കിലും വാസ്തവം ഉണ്ടോ?
ഉ ആദിവാസി മേഖലകളില്‍ മാവോയിസ്റ്റകള്‍ ഒന്നും ഇല്ല. പ്രത്യേകിച്ച് കേരളത്തില്‍. മറ്റു സ്‌റ്റേറ്റകളില്‍ ഉണ്ടാവുമായിരിക്കാം. ആദിവാസികളുടെ കൂട്ടായ്മയെ തകര്‍ക്കാനാണ് ഈ മാവോയിസ്റ്റ് വേട്ടയെപ്പറ്റിയുള്ള പ്രചാരണം. കേരളത്തില്‍ മാവോയിസ്റ്റുകള്‍ ഉണ്ടങ്കില്‍തന്നെ ഇത്രയധികം പോലീസും അതിനുള്ള സംവിധാനവുമില്ലേ? അവര്‍ക്കവരെ പിടിച്ചൂടെ? അതല്ലാതെ ഇങ്ങനെ ഇടക്കിടെ പ്രചരണം നടത്തി ആളുകളെ ഭീതിയിലാക്കുക എന്നല്ലാതെ അവര്‍ എന്താണു ചെയ്യുന്നത്.പിന്നെ ആദിവാസികളുടെ ഇടയില്‍ പോലീസ്‌രാജിന്റെ  ആവശ്യമില്ല. ആദിവാസികള്‍ അവര്‍ക്കു വേണ്ടിയുള്ളസംഘടനകള്‍ ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ട്.  അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവര്‍ക്കിടയില്‍ മാവോയിസ്റ്റുകള്‍ വന്നിട്ട് വേരുപിടിക്കാനോ മറ്റോ സാധ്യതയില്ല. ആദിവാസി ഗോത്രമഹാസഭ പോലുള്ള സംഘടനകള്‍ ഉള്ളതു കൊണ്ട് ശരിക്കും ആദിവാസികള്‍ക്കിടയില്‍ മാവോയിസ്റ്റ് സംഘടനകള്‍ക്ക് സാധ്യതകള്‍ തന്നെയില്ല.

?സമരം മുന്നോട്ട് കൊണ്ട് പോവാനുള്ള ഫണ്ട് ഏതെല്ലാം രീതിയില്‍ ലഭിക്കുന്നു?
ഉ വ്യക്തികള്‍, അതുപോലത്തന്നെ വിദ്യാര്‍ഥികള്‍, പിന്നെ ചില സംഘടനകളുടെ സഹായം ലഭിക്കുന്നു. വിദേശത്ത് ഈ സമരം ചര്‍ച്ചയായിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഫണ്ടുകള്‍ ഒന്നും ലഭിക്കുന്നില്ല. പിന്നെ കടപ്പുറത്തുനിന്നൊക്കെ ആളുകള്‍ അരിയും സാധനങ്ങളും എത്തിക്കുന്നുണ്ട്.

?2001 ലെ കുടികെട്ടല്‍ സമരത്തിലു ശേഷം ആദിവാസികള്‍ക്കു ഭൂമി ലഭിക്കുകയുണ്ടായി. എന്നാല്‍ അത് മുതലാളിമാര്‍ കൈവശപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു എന്ന വാര്‍ത്ത നിലവിലുണ്ട് . പ്രത്യേകിച്ചും ആറളം ഫാം, വയനാട്ടിലെ വെറ്റിനറി കോളേജ് എന്നിവ. അതിനെക്കുറിച്ച് എന്താണ് പറയാനുള്ളത്?
ഉ 2001 ലെ കുടികെട്ടല്‍ സമരത്തിലൂടെയാണ് കേരളത്തിലെ ഭൂരഹിതരായ 30000ത്തോളം കുടുംബങ്ങള്‍ക്കു ഭൂമി ലഭിച്ചത്. എന്നാല്‍ കിട്ടിയ ഭൂമി എല്ലാം തന്നെ ഇപ്പോള്‍ മറ്റുള്ള ആളുകള്‍ വന്ന് അനധികൃത കയ്യേറ്റം നടത്തുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് ഈ സമരത്തില്‍ ഞങ്ങള്‍ 244ാം വകുപ്പ് പ്രകാരം ആദിവാസികളുടെ ഭൂമി ഊരു ഭൂമിയായി പ്രഖ്യാപിക്കണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെടുന്നത്. ഇങ്ങനെ ഊരു ഭൂമിയായി പ്രഖ്യാപിച്ചാല്‍ ഈ ഭൂമി ആര്‍ക്കും വാങ്ങാനോ വില്‍ക്കോനോ സാധ്യമല്ല. അപ്പോള്‍ ആദിവാസി ഭൂമിയായി ഇത് സൂക്ഷിക്കപ്പെടും. പല ആളുകള്‍ക്കും പട്ടയം നല്‍കി ഭൂമി കാണിച്ചു കൊടുക്കാത്ത ഒരു അവസ്ഥയാണ് കേരളത്തില്‍ ഇന്നുള്ളത്. ഇപ്പോള്‍ ഇടുക്കി ജില്ലയിലെ ചിന്നക്കനാലിലെ ചിലകുടുംബങ്ങള്‍ക്കു പട്ടയം നല്‍കിയിട്ടുണ്ടങ്കിലും ഭൂമി കാണിച്ചു കൊടുത്തിട്ടില്ല. വാഴച്ചാലില്‍ ആദിവാസികള്‍ക്ക് കമ്മ്യൂണിറ്റി സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഹോര്‍ണ്‍ബില്ല് ഫൗണ്ടേഷന്‍ പോലുള്ള എന്‍ ജി ഒ യുടെ പ്രവര്‍ത്തനത്തിന്റെ ഫലമാണിത്. ഇത്തരത്തില്‍ എല്ലാ സ്ഥലങ്ങളിലും ഇതുപോലുള്ള ഇടപെടലുകള്‍ ആവശ്യമാണ്.

? സമരം എങ്ങിനെ മുന്നോട്ട് പോവാനാണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്.?
ഉ സമരം നില്‍പ്പ് സമരമായി തന്നെയാണ് മുന്നോട്ട് പോവാന്‍ ഉദ്ദേശിച്ചിരിക്കുന്നത്. പ്രാദേശികമായി ആളുകളെ സഹകരിപ്പിച്ച് സമരം ശക്തിപ്പെടുത്താനുള്ള ആശയമാണ് വിചാരിച്ചിരിക്കുന്നത്. പിന്നെ സംഘടനകളുടെ പിന്തുണയോടു കൂടി മുന്നോട്ട് പോവും. ജ്വാല,  ബി.എസ്.പി, കെ.പി.എം.എസ് തുടങ്ങിയവയുടെ പിന്തുണയുണ്ട്. സര്‍ക്കാര്‍ നേരത്തെ വാഗ്ദാനം ചെയ്ത കരാര്‍ വ്യവസ്ഥകള്‍ പാലിക്കുമെന്നും തീരുമാനമായാലേ സമരത്തില്‍ നിന്നും പിന്‍മാറൂ.

കടപ്പാട്: വര്‍ത്തമാനം

Save Water......

Life in Malakkappara

From Thrissur, the land of the famous Pooram, we set off to Malakkappara, to work at the field station of the Western Ghats Hornbill Foundation (WGHF). The trip from Chalakkudy to Malakkappara was a breath taking experience. I fell in love with the place and the paths through the forest. My friend Bidula and Ms. Reshmi of  WGHF accompanied me.

We reached the hilly village of Malakkappara at 8.30 pm. It was cold and beautiful. A traditional charm of the tribal life was waiting for us. The employees at the field station received us warmly. There I met Manikaraj, Ayyappan, Ramachechi – all from Kadar community and Swetha from Bangalore. The whole atmosphere was very different from what I had expected it to be. It was altogether a new life for me. The most thrilling moment was early morning, as we enjoyed the freezing cold for the first time in my life. Sometimes, I spotted deers in our backyard. I looked forward for each morning. Adjacent to where I stayed, there was a beautiful river and morning dips in that river nearly knocked my senses out. I tried my hands in fishing, though I never caught any fish.

The director of the Hornbill Foundation, Dr. Amitha Bachan. K.H, explained the 10 years of experiences of the foundation in the field of conservation and empowerment of Kadar tribal community. The studies on hornbill birds and riparian forests were the pioneering works which got a great attention and notice from all over the world.

WGHF gave more focus to rain forest conservation and the education of Kadar tribal children. To uplift the Kadar children, they designed an education package which considered promoting the talent of these children.

Educational dropout among Kadar children was very high. The main reason was the lack of awareness given to children about the importance of education. Children were mainly adopted into the habit of hunting and playing.

They are primitively tribal groups and the population of the Kadar is very low compared to other tribes inside Kerala. They are situated near Chalakkudi river basin. During our internship, we were very lucky to interact with them closely as Manikyan chettan guided and helped us to collect information and insight on their beautiful lives. Much to their and our delight, we collected their tribal songs, too. These couple of weeks we spent at Malakkappara had a deep impact in my mind and I returned with a lot of freshness and energy.